Vandaag hebben we een lichtere dag met slechts een 45-tal kilometer voor de boeg op de fiets. Hierdoor kunnen we het ontbijt iets relaxer opnemen. In mijn geval betekent dit dat ik wat meer dan gewoonlijk eet en dus met nog meer calorieën in de voorraadtank aan de start zal verschijnen. Door de relaxere aanpak deze morgen kan ik ook wat aan de blog van gisteren verder doen en kunnen de dames een bezoekje aan de markt (aan de overkant van de straat) brengen waardoor ze wat fruit op de kop kunnen tikken.

Het is ongeveer half tien als we de etappe van vandaag aanvatten waardoor we rond half twaalf langs vrij gezapige wegen langs de Vienne in Candes St Martin belanden. Daar staat een Romaanse collegiale (= een veel te grote kerk voor een dorpje dat nog een paardekop moet zoeken om bij de drie beschikbare dorpelingen gezet te worden). Die collegiale is een kort bezoekje waard omdat de Romaanse stijl niet in latere periodes verkwanseld werd. Na 10 minuten houden we het echter voor bekeken en beginnen we de “beklimming” van de heuvelrug achter het dorpje. Het hele peloton vliegt me tijdens de beklimming voorbij. Dat op zich is niet uitzonderlijk maar wat me echter wel tot vertwijfeling brengt is hoe snel het hele peloton me voorbij vliegt. Pas boven op de heuvel vind ik, lang voordat ik weer op adem gekomen ben, waarom ik Dolf zo erg moeten onderspitten heb. Ik ben namelijk mijn motortje vergeten aanzetten. Dat maakt duidelijk een hemelsbreed verschil. Het zal me niet meer overkomen, hoop ik.

Rond kwart voor twaalf komen we in Fontevraud toe. We besluiten eerst iets te eten en te drinken en pas daarna de kloostergebouwen en de tentoonstelling van moderne kunst te bezoeken.We doen dit op het mooie terrasje op het centrale pleintje van Fontevraud (Hotel Restaurant La Croix Blanche) recht over de ingang van het klooster en beklagen ons die keuze helemaal niet. Om half twee beginnen we het bezoek van het enorme kloostercomplex dat in de elfde eeuw ontstond en later meer en meer uitgebreid werd. We wandelen van de ene (natuurlijk weer Romaanse) kerk (die een beetje aan die in Conques doet denken) naar de andere keuken en refter en naar de volgende slaapzaal en de rondgang rond een groot binnenplein. Op verschillende plaatsen wordt via een video- presentatie uitleg verschaft over de evolutie van de gebouwen en de bewoners ervan. Zeer educatief en alles behalve saai. We leren hoe steenkappers werkten, hoe klokken gegoten worden en hoe de restauratie gefinancieerd werd en de ruimtes nu gebruikt worden. Kortom interessant genoeg voor ons allemaal om ons tot 4 uur bezig te houden.

Als afsluiter bezoeken we nog de tentoonstelling van moderne kunst. Een tijdelijke expositie is verweven in de permanente collectie met werk van mindere goden van de vorige eeuw en objecten gaande van Egypte over China tot Mexico en Peru.Dit is een goede invulling voor de enorme ruimtes die hier door de renovatie beschikbaar gekomen zijn.

Na Fontevraud moeten we nu juist nog tot Saumur een twintigtal kilometer verder rijden. Opnieuw moeten we vaststellen dat langs een rivier rijden gemiddeld erg vlak is maar dat er hellingen zijn die zich toch wel laten voelen. Op één van die hellingen wordt ik weer eens (een beetje) gelost en zie ik een paar van mijn schaapjes een afslag missen. Erik, Mien en Gertrude snorren iets te enthousiast de afdaling af en negeren een bordje van La Loire a velo. Ze vatten met veel animo de volgende beklimming aan. Ik roep me nog de longen uit de ribbenkast maar het helpt niet. Vroeg of laat zullen ze natuurlijk wel inzien dat we niet volgen en op hun gepedaleer moeten weerkeren maar het is toch wat jammer (vooral voor hen). Daarom rijdt Georges hen achterna en proberen Anne en ik naar Gertrude te telefoneren. Dat helpt allemaal niet maar na een tijdje hebben we dan toch onze schaapjes terug (op het droge?).

Net voor Saumur moeten we de klif waarop we de laatste paar kilometer gereden hebben afdalen. Het wegje dat we hiervoor nemen leek toen ik de weg op de kaart uitstippelde best OK maar dat blijkt nu behoorlijk smal en steil te zijn. Gelukkig geraken we allemaal zonder (letterlijke en figuurlijke) kleerscheuren beneden wat voor mij een hele opluchting is. We passeren ook nog een zeer groot gebouw dat een lycee en la Chapelle Notre Dame blijkt te zijn maar die laten we links liggen ook al omdat grote delen van het gebouw in de steigers staan.

Na het inchecken in het hotel is de eensgezindheid om onszelf op een drankje te trakteren groot … en het zou niet goed zijn mocht ik me tegen zo’n eensgezindheid te verzetten. We krijgen ook een lijstje met aangeraden restaurants van de receptionist omdat het eigen restaurant van Anne de Anjou volzet is. Van de drie die vandaag open zijn heeft de eerste geen plaats meer voor ons maar vinden we bij de tweede (Les Tontons) onderdak. Achteraf bleek dat het eten daar niet veel meer verdienste had dan erg voedzaam te zijn. Enfin, het kan niet iedere keer een feest als gisteren zijn. We besluiten nog ergens anders iets te drinken in plaats van een dessert bij Tonton te nuttigen. Dat blijkt een goede beslissing te zijn want de Chouffe en de rode en witte Saumur zijn best wel te pruimen.

Nu rest me alleen nog een foto te nemen van de mooi verlichte burcht die boven de stad en ons hotel torent en een aanzet te geven aan de blog van vandaag . Die werk ik deze morgen af waardoor ik weer bijgebeend ben.

Nog een goede dag