We staan maar rond 8 uur op … omdat ons dat zo goed uitkomt en doen ons (weer) te goed aan een uitgebreid buffet. We vrezen dat de paar staptochten die we plannen niet voldoende zullen zijn om de opgenomen calorieën op tijd volledig te verbranden maar dat weten we niet zeker dus kunnen we (al zeker voorlopig) verder doen. Misschien komen we op onze trip een weegschaal tegen en dan kunnen we nog altijd beslissen een strenge rantsoenering in te voeren.

Het weer is weer goed en dus besluiten we naar het Museum Island te stappen ipv het openbaar vervoer te nemen. Het Vigeland park was een andere optie voor deze morgen maar het is een heel eindje verder van het hotel gelegen en bovendien hebben we dit park bij onze vorige reis naar Noorwegen bezocht. Dat is wel een poos geleden maar we schatten de kans dat Vigeland recent nog nieuw werk gemaakt heeft vrij klein.

Het Munch museum is impressionant langs de buitenkant maar de binnenkant moet er niet voor onderdoen. Allerlei functies liggen verspreid over 13 verdiepingen. De bovenste twee zijn bestemd voor het restaurant en een skydeck, het gelijkvloers is voor de shop en de kassa enz, de twee verdiepingen daarboven huisvesten allerlei administratie, daarnaast is er nog een verdieping waarop iedereen (maar vooral kinderen) zich creatief kan uitleven op de muren en allerlei organische vormen in papier en dan zijn er nog de kunstcollecties. Drie verdiepingen zijn werken van Munch uit de eigen collectie en dan zijn er nog twee verdiepingen voor privé collecties die werken van Munch maar ook van tijdsgenoten bevatten. Die tijdsgenoten zijn vooral Scandinaviërs maar er is ook werk van Picasso en Kandinsky te bewonderen. Slimmeriken onder jullie zullen ondertussen al door hebben dat ik niet aan 13 kom. Dat klopt en ik weet niet waar mijn geheugen me in de steek laat maar laat dit voor jullie een aanmoediging zijn om ook eens naar Oslo te gaan. Het is een aanrader.

Rond half één is het tijd om terug naar het hotel te stappen want we kunnen onze koffers daar toch niet laten staan. Boudewijn de Groot deed dat wel, zij het in Madrid, Parijs, Berlijn (en misschien nog ergens) en zie wat ervan gekomen is. In het hotel eet Gertrude nog een toast belegd met zalm en ik een croissant met pesto, mozzarella en tomaat, halen onze koffers op en laden we de auto voor de rit naar Gjendesheim / Bessheim.

De omstandigheden zijn perfect. Er staat een mooi zonnetje tegen een donkerblauwe achtergrond, het is 26 °C en het verkeer is niet al te druk (alle Osloers zitten waarschijnlijk op hun zeil of ander bootje) en de wegen (zelfs wanneer het stilletjes aan bergachtiger wordt) liggen er zeer goed bij.

Eén negatief puntje: we zijn ervan overtuigd dat de knop van de cruise control tegen het einde van de reis versleten zal zijn. Constant moet ik de regelaar aanpassen tussen 40, 50, 60, 70 en een enkele keer 80. Bij ieder dorpje of groepering van drie of meer huizen moet de snelheid onherroepelijk naar beneden en Big Brother houdt het met een uitgebreid netwerk van snelheidsmeters in de gaten. Na een tijdje worden we gered door een vermetele wegpiraat die het waagt aan 83 km/uur over de weg te scheuren. Ik kan het niet laten, als goede Belgische burger die zo dikwijls van zijn verkozenen hoort dat we een tandje moeten bijsteken, voeg ik de daad bij het woord en duw de cruise control onvervaard tot een stand waarbij ook wij de duizelingwekkende snelheid van 83 km/uur bereiken. Ik weet dat ik hierdoor het advies van een panel experten die in opdracht van Vivaldi rond de verbetering van de koopkracht moesten werken in de wind sla. Ons huidig gemiddelde verbruik van 6.0 l/100 km zal nu onverbiddelijk met 0.1 l/100 km stijgen en Poetin zal in zijn vuistje lachen maar ik kon niet aan de verleiding weerstaan. Gemiddeld 50 km/uur op een Europaweg (E16) zoals door de GPS Madam aangekondigd zonder verkeer is “des Gutes zuviel”. Uiteindelijk zijn de 260 km rond zes uur afgewerkt en staan we op 1300 m hoogte vanwaar we morgen de Besseggenkam dagtocht gaan doen. Er staat nog altijd een mooi zonnetje en het is nog altijd 18 °C. Hopelijk is dat morgen ook zo.

Eerst nog wat calorieën opdoen echter want zonder die zal het niet lukken. De calorieën liggen mooi tentoon gespreid onder de vorm van een … buffet. En weer worden we geconfronteerd met hartverscheurende keuzes. Qua voorgerecht: neem ik gemarineerde forel of gemarineerde zalm; gerookte forel of gerookte zalm; in witte wijn gestoomde forel of zalm; paté van rendier of van lam; rollade van rendier of van rund; …. En de lijst gaat maar door. Voor het hoofdgerecht (varken, rund, lam en rendier op 3 manieren) en voor de desserts (crème brulée, chocolade pousse, vanille crème taart met fruit, cheese cake, …). Enfin, een lang verhaal kort: we hebben een beetje van alles genomen omdat het oude gezegde toch “Kiezen is Verliezen” is. Het resultaat van naar oude gezegdes te luisteren is dat we nu alle twee met een zware maag zitten die snel van al het lekkers werk moet maken zodat we morgen vroeg (06:30) weer een stevig ontbijt kunnen verorberen want we moeten veel stappen … en er is geen weegschaal in de buurt.

Slaap wel