Via Tolosana tussen Montpellier en Toulouse

Dag 4: Van Oostduinkerke naar Diksmuide

Om half acht staan we op om de laatste hand te leggen aan de blog en vooral ook om ervoor te zorgen dat de bagage om 9:00 klaar staat voor de afhaling. Dit wil zeggen dat we zelf ook vertrekkensklaar zijn kort na 9. Dat is maar goed ook want de weersvoorspelling voor vandaag is niet fantastisch (buien met onweer vanaf elf uur) en dus is het best dat we niet te laat vertrekken en er toch wat tempo in houden. We kunnen de kustroute echter niet definitief achter ons laten zonder een laatste paar Beaufort kunstwerken te zoeken. Gewoontegetrouw hebben we niet erg veel succes maar op de dijk van De Panne vinden we, dicht bij het standbeeld van Leopold I opgericht ter gedachtenis aan het feit dat hij daar in 1831 “aanspoelde”, een kunstwerk van een aangespoelde octopus (is de kunstenares misschien ook geen royalist??).

Van De Panne gaat het via Adinkerke (waar we Plopsaland kunnen bewonderen) het binnenland in. Hierbij negeren we straal nog een aantal locaties van Beaufort kunstwerken omdat we ons stilletjes aan zorgen beginnen te maken over de steeds grijzer wordende lucht. Onze eerste stop (gepland met bijhorende stadswandeling) is Veurne. Samen met deze eerste stop komen echter ook de eerste regendruppels. Ik heb tot nu in mijn T-shirtje rondgereden maar besluit nu mijn KaaWeetje aan te trekken en dat is nauwelijks gebeurd of de bui, die we al een tijdje zagen hangen, slaat toe. Dit doet ons besluiten de stadswandeling achterwege te laten en rechtstreeks richting Diksmuide te rijden. Gelukkig is de bui van korte duur en kunnen we ons snel gelukkig prijzen dat wij droog blijven terwijl we links en rechts van ons de regen zien neerplensen.

Ons geluk blijft echter niet duren en zo’n 5 km voor Diksmuide (= ongeveer ter hoogte van de Dodengang) begint het weer te regenen. We slaan dan ook de Dodengang over en rijden zo snel mogelijk naar Diksmuide waar we vannacht gaan slapen. B&B ’t Withuis is gevestigd in een erg statig herenhuis op de Grote Markt. De eigenaar van het Hotel “De Vrede” is ook de eigenaar van de B&B. Hij geeft ons alle nodige informatie, de bagage die reeds eerder in de voormiddag afgeleverd werd en de sleutels om de fietsen veilig (en droog) te stallen. Eén kamer is al gepoetst en de tweede wordt 10 minuten na onze aankomst aan ons overgedragen. We trekken wat droge kleren aan en gaan bij Bistro De Vrede onze honger en dorst stillen met een lokaal biertje (Papegaai) en een exotisch slaatje (Mozzarella met een snuifje curry op de croutons). Het is tijdens en na het eten nog steeds hard aan het regenen waardoor we geen andere optie hebben dan een siësta te nemen.

Rond half vier is de regen opgehouden waardoor we beslissen op exploratie te trekken. Eerst kijken we eens binnen in de St Nicolaas kerk. Deze kerk is na de grote oorlog herbouwd en heeft daardoor niet meer het karakter van een oud gebouw (de oorspronkelijke kerk dateerde van de 12de eeuw). Daarna gaan we naar het Museum aan de IJzer met de ruïnes van de oorspronkelijke en de huidige IJzertoren. De huidige toren is 22 verdiepingen en 84 meter hoog en bevat een museum met allerlei wetenswaardigheden over het ontstaan, verloop en einde van de Groote Oorlog. We spenderen bijna 2 uur in de toren en zijn tevreden met de opfrissing van ons geheugen en zijn zo nu en dan wat stilletjes door wat we te zien krijgen. Hoe kunnen gewone mensen zich zo idioot blijven gedragen / zich zo hersenloos laten meeslepen met een paar op dwepers / machtswellustelingen?

Als we om 6 uur uit de toren komen is het zonnetje van de partij. We besluiten rond 7 uur naar één of andere restaurant op wandelafstand van onze B&B te gaan. Restaurant Père et Mère is de gegadigde en ze leggen ons in de watte met een carpaccio van rund (Gertrude) of asperges (Erik en mij)of garnaalkroketten( Mien) gevolgd door paling in het groen (Mien) en Zeebaars (Gertrude, Erik en mij) en een lekkere Barbera. Niet zo moe maar wel erg tevreden keren we “huiswaarts” om de blog af te werken en een beetje naar de halve finale van de Koningin Elisabeth competitie voor cello te luisteren. Nu is het tijd voor een goede nachtrusten wens ik dus iedereen slaapwel.

Reacties

Reacties

Wilfried

Dit is niet zoals voor oud-strijders betaamt! Eten, drinken enzovoort...

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!