We hebben vannacht goed geslapen. Misschien komt dit wel door de mooie overwinning van de Rode Duivels, maar het is nog waarschijnlijker dat de reden dient gezocht te worden bij de optimale dosis van spijs en drank. We piepen eens naar buiten en het is onmiddellijk duidelijk dat het vandaag weer een mooie dag wordt. Het zonnetje staat al te blinken tegen een diepblauwe achtergrond. Naar goede gewoonte hebben we rond 8 uur voor het ontbijt afgesproken. We mogen dit zowel op het terras als binnen doen, maar het lijkt toch nog net iets te fris om buiten te eten. Na een alweer stevig ontbijt wordt de kamer ontruimd en blijkt Patrick (van taxibedrijf Maud & Patrick) er al te zijn om onze bagage van Maastricht naar Borgloon te transporteren. Na wat babbelen met Patrick kunnen de fietsen van stal gehaald worden om bepakt en bezakt te worden en rond 9:30 beginnen we onze dagtocht. Het verlaten van Maastricht richting België verloopt veel vlotter dan gisteren richting Valkenburg. Dat is maar goed ook want we zullen sowieso al een beetje te laat zijn voor ons tijdslot in het belevingscentrum in de Brug van Vroenhoven.

Het is opvallend hoe veel meer reliëf we in de Maasvallei voorgeschoteld krijgen in vergelijking met een paar dagen geleden in de Antwerpse Kempen of Limburg. Een mooi voorbeeld hiervan is de “beklimming van de Muur van Kanne”. Dit is toch wel een pittig klimmetje en omdat ik mordicus weiger de ondersteuning van mijn motortje hoger dan de Eco stand te schakelen, rijdt gans het peloton me meedogenloos voorbij. Hierdoor kunnen we geen tijd goedmaken maar dat is geen groot probleem aangezien we de enige bezoekers van het belevingscentrum zijn. Het eerste deel van het belevingscentrum is gewijd aan de rol die de brug van Vroenhoven gespeeld heeft in de eerste dagen van WO II. We hebben niet de tijd om alles tot in het laatste detail te lezen, maar krijgen toch een idee van de militaire acties in de buurt (bv de val van het, oninneembaar geachte, fort van Eben Emael) en van de zinloosheid van die militaire acties. Het tweede deel gaat over de binnenscheepvaart op de verschillende kanalen hier in de streek. Er staat ook een vaarsimulator waarmee ik erin slaag binnen de 2 minuten een tegenliggend schip te rammen en tot zinken te brengen (ik heb altijd graag Zeeslag gespeeld) en Erik erin slaagt 2 containers zo labiel te laden dat de derde fataal is voor zijn schip (of noemt men dit een boot?).

Na Vroenhoven gaat het een eindje terug langs het Albertkanaal en krijgen we een tweede klim voorgeschoteld. Hier zijn zelfs heuse haarspeldbochten waardoor ik weer door het hele peloton voorbij gesneld wordt. Bovenaan de helling wordt ik door mijn maten opgewacht … omdat ik de GPS heb … en omdat ze compassie met mij hebben, hoop ik. Dit geeft hen (en mij een beetje) de tijd om de waterscheiding tussen het Schelde en het Maasbekken nog eens te bewonderen. Van hier gaat het nu verder richting Tongeren waar we rond 1 uur arriveren. We kunnen nog de laatste restanten op de antiek & brocante zondagsmarkt bewonderen vooraleer we ons neervlijen op een terrasje aan de kathedraal. We trakteren onszelf op een kleinigheid (het is een eeuwigheid geleden dat ik nog eens een toast Hawaiien gegeten heb) en gaan dan naar het Gallo Romeins museum waar de tentoonstelling “Oog in oog met de Romeinen” loopt. Ik hoop dat dit de lezers ervan overtuigt dat we hier niet zo maar bezig zijn met het tentoonspreiden van onze atletische kwaliteiten maar dat we ook plaats maken voor de ontwikkeling van onze culturele kant.

En het is nog niet gedaan. Na het Gallo Romeins museum gaat het richting Maud & Patrick waar we ons verdiepen in de studie van de Limburgse taarten. Patrick heeft zelfs een fles sportdrank uit de streek van Reims klaar gezet. De bubbels van deze sportdrank dringen ontegensprekelijk dieper tot iedere vezel van ons afgetraind lichaam door dan dat het geval is voor de bubbels van Spa bruis (zelfs al zou het de “Intense” versie zijn). Na dit aangename intermezzo is het tijd om de laatste 15 km van onze dagtocht te verwerken. Dit verloopt vrij rimpelloos op uitzondering van een klein stukje bospad dat er erg slecht en erg steil bij ligt waardoor ik moet afstappen. Gelukkig is het maar hooguit 100 m … en gelukkig heb ik de GPS als klantenbinding. Rond 6 uur komen we toe in De Romeinse Katzei, een B&B die nog maar 1 jaar bestaat in een gerenoveerde hoeve. De gastheer legt alles, van naaldje tot draadje uit en … we krijgen een welkomstdrank (Wilderen goud voor de “mannen”) aangeboden. Die man kent zijn wereld.

Vanavond staat een BBQ op het programma. Ik dacht de gastheer dat voor ons ging doen maar niets is minder waar. De gastheer bereidt twee tafel BBQ’s van Barbecook voor en dan is het aan ons. We krijgen twee kippenborsten waarvan ik zeker ben dat ze menig hanengevecht doen ontstaan hebben, 4 sneden spek, 2 reuze varkenbrochetten en 2 al even reuze kalfsbrochetten en nog 4 chipolata en merguez voorgeschoteld en dan is het aan ons. Die tafel BBQ’s werken heel behoorlijk (alhoewel die van ons iets sneller lijkt te bakken dan die van Mien & Erik) en we smullen alles met uitzondering van 1 sneetje spek en 1 blokje brochette alles op. We genieten niet alleen van spijs en drank maar ook van de zeer aangename temperatuur. Hoe dikwijls gebeurt het dat men in België tot na 9 uur in korte mouwtjes buiten kan zitten? Pas rond 10 uur wordt het iets frisser en besluiten we de nacht stede te vervoegen. Net op tijd om nog 5 goals te zien scoren in de match tussen Nederland en Oekraïne. De Gantoise kan tevreden zijn met het feit dat Yaremchuk 1 van die goals scoorde. Dat zal zijn marktwaarde doen stijgen.
Na de match heb ik niet veel zin meer in het schrijven van de blog waardoor die uiteindelijk maar deze avond kan gepost worden. De blog van vandaag zal derhalve voor morgen worden.

Beste groeten