We worden na een goede nacht vrij vroeg wakker en de eerste signalen zijn positief. Het lijkt niet grijs en het regent niet en dus kunnen we nog een uurtje dutten. Wanneer we dan rond 7 uur echt wakker worden zien we een blauwe lucht met de eerste (?) zonnestralen die over de bergtoppen piepen. Dat is zeer goed nieuws, zeker in vergelijking met de weersvoorspelling die de hele dag regen aankondigde. Bij het openschuiven van de gordijnen krijgen we een prachtig uitzicht voorgeschoteld. Een mooiere invitatie om een bergtocht te maken kan er niet zijn.

Het plan voor vandaag is een wandeltocht naar “The Blue Eye” (van Theth, want er zijn er twee in Albanië. Een in Theth en een in de buurt van Saranda waar we binnen een dikke week zullen overnachten). Na het ontbijt rijden we rond 9 uur in de richting van Nderlysaj. Dat is een gehucht van Theth waar de weg eindigt op een, zo lijkt het, recent aangelegde parking voor mensen die naar the blue eye willen stappen. Een dag daar parkeren kost 200 ALL (= 2 €) wat meevalt als men dit met de Ladeuze parking vergelijkt maar de eigenaar heeft, nu alles wat vlak gemaakt is, geen kosten meer.

Om 9:30 beginnen we te stappen en het eerste dat ons opvalt is dat een paar mannen grote keien staan te verzamelen in de rivierbedding terwijl een andere man met een klein tractortje de keien naar ergens vervoert. We veronderstellen dat het de bedoeling is dat die keien gebruikt worden bij de aanleg van een comfortabel pad naar the blue eye. The Blue Eye in het bijzonder en Theth in het algemeen moeten toeristen magneten worden. Dat is duidelijk. Een beetje verder komen we langs een grote rotsachtige vlakte die diep ingesneden werd door de rivier. Dit doet me denken aan Trummelbach in de buurt van Interlaken of de Liechtensteinerklamm in de buurt van St Johann im Pongau. Ook daar heeft een relatief kleine rivier een indrukwekkend patroon in de rotsen uitgesneden. Hier is het kleiner en horizontaal ipv verticaal maar even verrassend hoe water zich een weg door steen kan banen (als het genoeg tijd gegeven wordt). Het eerste deel van de tocht gaat over een niet te missen en zeer geciviliseerde weg van wel 2 m breed maar na een tijdje moeten we overschakelen op een niet te missen maar veel minder geciviliseerd en veel steiler pad. Gelukkig ligt het pad er vrij droog bij waardoor het risico op uitglijden gering is.

Na 45 min krijgen we de eerste blue eye ervaring voorgeschoteld. We komen aan een brugje over de rivier die zeer duidelijk blauw is en dan moet de piece de resistance nog komen. Vijf minuutjes verder komen we aan de blue eye zelf. Dit is een poel van 20 bij 40 meter aan de voet van een vrij kleine (qua hoogte maar niet qua debiet) waterval. De poel is van een uitgesproken blauwe kleur die we nog nooit gezien hebben. Meren aan gletsjers zijn ook (turquoise) blauw maar troebel door het rotsmeel (door de gletsjer fijngemalen rotspartikels) dat ze bevatten. Dit water is echter kristalhelder en van een diepere soort blauw (hopelijk vertellen de foto’s het verhaal beter). Terwijl we de omgeving bewonderen gaat iemand (het blijkt een Teutoon en geen Belg te zijn, misschien had Caesar wel ongelijk) in het water. Niemand van de omstanders voelt zich geroepen zijn voorbeeld te volgen en hijzelf komt na minder dan 1 minuut ook weer op het droge.. Wij stellen ons tevreden met zijn relaas (= het was zeer mooi, zeer diep, zeer helder en … zeer koud). Ik vraag hem of hij weet wat de kleur veroorzaakt en hij denkt dat het met (blauw)algen te maken heeft. Ik denk dat niet, maar waag het niet de dapperste der dapperen tegen te spreken. Ik heb ChatGPT om raad gevraagd met het volgende resultaat: Eye of Theth, located in Theth National Park in Albania, is a stunning natural spring that appears blue due to its depth and the unique way light interacts with the water. The spring is actually a karstic formation, where water flows through limestone, dissolving minerals along the way. This process often results in water with a distinct blue coloration, as it reflects the blue wavelengths of light. Additionally, the depth of the spring contributes to its intense blue hue, as deeper water absorbs more of the longer wavelengths of light, leaving primarily blue light to be scattered and reflected back to our eyes. The combination of these factors creates the mesmerizing blue appearance of the Blue Eye of Theth. Ik denk eerlijk gezegd ook niet dat ChatGPT het bij het rechte eind heeft want er zijn ook stukken van de rivier met een ondiepe bedding die toch die blauwe kleur vertonen. Misschien is het een of ander mineraal (Kopersulfaat bv) dat de kleur veroorzaakt of misschien is het een samenloop van allerlei factoren. Als we eens veel tijd hebben zoeken we het eens grondig uit.

De terugtocht naar de parking verloopt zonder problemen tot een paar 100 m voor ons einddoel (het terrasje aan de parking). Nadat de zon al verdwenen was terwijl we aan de blue eye stonden, vallen er nu ook een paar druppels regen. Niets verontrustend tot, wanneer we de diep ingesneden karstformaties op een paar 100 m van de parking nog eens staan te bekijken, steeds meer en meer druppels vallen. We haasten ons naar de auto maar op 50 m van de auto begint een ware stortbui met donder en bliksem inbegrepen. We schuilen dus snel om onze regenjassen aan te doen en onze rugzak zijn hoesje aan te doen. Op die manier geraken we nog relatief OK in de auto. Och arme de mensen die nu nog op de berg zijn. Ze zullen niet alleen doorweekt zijn, maar ook moeite hebben het glibberige padje naar beneden te komen. Het weer in de bergen is soms erg onvoorspelbaar.

In plaats van op een terrasje van een frisse pint te genieten rijden we, kleddernat, naar Theth (8 km = 20 min) terug om 5 l benzine te kopen zodat we morgen met een gerust hart de terugrit kunnen aanvatten. Frisse pinten hebben ze trouwens ook in ons guesthouse en die hebben we toch maar weer verdiend deze voormiddag. Na met de dorst afgerekend te hebben is nu de honger aan de beurt. Een stevige spaghetti bolognaise voor Gertrude en een spaghetti carbonara voor mij later is dat ook geregeld en dan ontbreekt alleen nog een siësta om ons volledig gelukkig te maken. Na de siësta regent het niet meer en kunnen we de vertering van het middagmaal faciliteren en de vertering van het avondmaal voorbereiden door een kleine wandeling naar Theth downtown.

We bestellen een gemengde schotel van allerlei kazen, salami’s en hesp en moeten, na die netjes verorberd te hebben, alleen nog de blog schrijven en de foto’s opladen en dan kunnen we naar dromenland vertrekken.

Slaapwel