Vandaag is het de laatste (= 6^de) fietsdag. Ongelooflijk hoe snel dit weer allemaal gelopen is (al zijn er bepaalde onderdelen van ons aller lichamen die daar misschien anders over denken). Het is een relatief korte rit (58 km) maar met toch weer 688 hoogtemeters die ons terug naar ons vertrekpunt zal brengen. Rond 9:15, na een stevig ontbijt, laten we de bagage een laatste maal achter en vertrekken we richting Montmirail. Het heeft tijdens het ontbijt wat gemiezerd maar op het moment dat we alles op de fietsen gemonteerd hebben, is het alweer opgehouden. Het is wel tamelijk fris waardoor iedereen wijselijk een jasje aantrekt.

De eerste hindernis, reeds in het centrum van Vertus, zijn de hellingen van de Coteaux Blancs. Gisteren bij onze aankomst in Vertus zagen we Coteaux Blancs, nu voelen we ze. Het gaat hier werkelijk stevig omhoog. De voor de hand liggende verklaring voor de naam Coteaux Blancs is het hoge kalkgehalte van de aarde hier, maar een andere verklaring zou wel eens kunnen zijn dat de wielertoeristen helemaal wit worden van de inspanning die nodig is om boven te geraken. Met wat Eco plus plus ondersteuning lukt het echter wel en kunnen we, boven gekomen op het plateau, genieten van het mooie uitzicht. Dat is bovendien goed om op adem te komen. Aan de horizon merkt Georges zelfs een lichtblauwe band op. Dat belooft, hopen we met zijn allen.

Na 28 km komen we in Mondemont Montgivroux aan waar een zeer merkwaardig oorlogsmonument van rood beton staat. De vorm en de kleur hebben het monument de bijnaam “De Wortel” opgeleverd. Met zijn 35 m hoogte is het wel wat groot voor een wortel, maar om de heldendaden van de generaals Foch en Joffre tijdens de eerste slag van de Grote Oorlog te herdenken,mag het wel wat “oversized” zijn. Vier jaar later liepen, omwille van deze waanzin, 1 miljoen minder jonge mannen op deze wereldbol rond. Die verdienen meer een monument dan een paar generaals, mijn gedacht !!

Ondertussen is het waterzonnetje permanent aanwezig. Nu eens met een beetje meer water, dan eens met een beetje meer zon maar toch altijd aanwezig. Ideaal om de laatste 30 km af te haspelen. We komen rond 13:45 in Montmirail aan waar we, voor alles sluit, de inwendige mens versterken. Een burger met een berg frieten en een frisse pint zijn daar perfect voor. Daarna fietsen we naar de auto’s die, onder het waakzame oog van de Gendarmerie, op ons staan te wachten. Met de fietsen op de auto’s rijden we tot aan de Demeure de la Garenne waar we de bagage oppikken. Voor ons rest nu nog een laatste (maar aangename) taak. We hebben besloten een paar dozen Champagne bij G & X Crochet te halen. Vanaf 3 dozen krijgen we 17.5 % afslag. Iedereen zal het met me eens zijn dat 16.5 € per fles een aanbod is dat we niet kunnen afslaan.

Nu zit de mooie tocht er werkelijk volledig op en nemen we afscheid van Anne en Georges. Zij zijn van plan nog een nachtje in de buurt (= Chalons en Champagne) te blijven terwijl wij rechtstreeks naar huis terugkeren. De terugrit verloopt vlotjes, nergens een file probleem van enige betekenis, ondanks het feit dat het vanaf Reims tot thuis zonder ophouden regent (met periodes van echte stortbuien). Het uitladen van de auto laten we dan ook voor morgen. Hopelijk is alles tegen dan wat opgedroogd en is het meeste vuil van de fietsen weggespoeld.