Dit verslag wordt met een dagje vertraging gepost. Reden daarvoor is deze keer niet uitsluitend aan de gastronomische ervaring van de avond voordien te wijten. De bijkomende reden is dat we een groot deel van de dag in de auto spendeerden en dat er dus niet veel spectaculairs gebeurde.

De dag begon zoals alle dagen van deze tocht en met het ophalen van een camionette en een autootje om 9 uur. Dat verloopt allemaal redelijk vlot ondanks de zeer gedetailleerde inspectie van de voertuigen voor de afgifte (zelfs de onderkant van de camionette wordt met behulp van een spiegel geïnspecteerd). De camionette is ruim genoeg om de 6 fietsen naast elkaar te plaatsen. Die kunnen we vrij eenvoudig met snelbinders aan elkaar en aan de wanden van de camionette vastmaken. De valiesjes en fietstassen kunnen er ook nog moeiteloos bij. Het feit dat we deze oplossing hebben moeten ontwikkelen heeft duidelijk voor veel opschudding gezorgd, maar is uiteindelijk veel relaxer dan wat we anders met de trein zouden meegemaakt hebben. Om kwart voor 10 zet het konvooitje zich in beweging richting Orléans. Ik met Gertrude, Erik en Georges, als chauffeurs van de eigen auto’s die in Orleans staan, in het kleine autootje en Anne met Mien als navigator met de camionette. De rit verloopt rimpelloos en in de buurt van Orleans gaat ieder zijn eigen weg. Anne en Mien rijden naar het bureau van Enterprise, wij rijden naar de parking La Mediatheque waar Gertrude, Erik en Georges de auto’s oppikken om naar Enterprise te rijden. Ondertussen rijd ik ook, weliswaar, net zoals Anne en Mien, via een benzinestation, naar Enterprise. Op het bureau is echter niemand aanwezig omdat ze van 12 tot 14 uur gesloten zijn. We besluiten dus iets te gaan eten. Rechtover het autoverhuurbureau is een filliaal van Buffalo Grill. Als trouwe supporter van de Gantoise klinkt me dit als muziek in de oren. Rond kwart na twee staan we, wel gevoed, weer voor de deur van Enterprise maar jammer genoeg is die deur nog steeds op slot. We proberen allerlei telefoonnummers maar kennen geen succes dus droppen we de sleutels in een return box en vertrekken Belgie-waarts. Onderweg stuur ik nog een mailtje naar Enterprise om te melden dat, wat ons betreft, de auto’s vlekkeloos afgeleverd werden.

De Boulevard Péripherique zorgt voor een beetje vertraging maar al bij al kunnen we niet klagen en komen we rond 7 uur thuis van wat een mooie tocht geweest is. Verdere nabeschouwingen zijn echter voor later, wanneer alles wat bezonken is.

Alvast bedankt om ons vanop afstand te volgen en om zo nu en dan een bemoedigende reactie te plaatsen.