Deze morgen rond 8 uur wakker geworden en als tweede taak van de dag naar de auto gestapt (herinner jullie, een honderdtal meter verder, dicht bij het eerste hotel waarin we gisteren probeerden in te checken) om de parkeermeter te voeden. Als ik het ticketje in handen krijg, realiseer ik me dat ik de autosleutels niet mee heb en het ticketje van de automaat daarom niet achter het venster kan leggen. Dan maar gewoon onder de ruitenwisser, dat doet de politie ook. Ik heb maar tot 9 uur betaald omdat ik de auto dichter bij ons echte hotel wil zetten, zodat we niet te veel met de valiezen moeten zeulen. Als de valiezen gepakt zijn, ga ik de auto halen en moet vaststellen dat de politie al hun parkeerboeteronde aan het maken is. Ik ben al 3 minuten te laat maar kan voor de politie bij mij is “ontsnappen”. Op de nieuwe parkeerplaats heb ik nauwelijks een ticketje genomen of de politie verschijnt ook daar op het toneel. Ze herkennen mij en lachen eens. Ik lach vriendelijk terug want met de hoed in de hand, en een smile zonder veel trameland komt men door heel het land…. Of zoiets

De eerste ferry van de dag is die van Solsnes. Het is maar een half uurtje van Molde verwijderd en het vinden van de juiste timing is dus niet erg moeilijk. We komen een paar minuten voor de afvaart aan de kade toe en kunnen dus zonder tijdsverlies de boot op. Deze overtocht is relatief kort en we blijven dus in de auto zitten. Hierdoor zien we hoe makkelijk de verwerking van de facturatie verloopt. Een man van de maatschappij neemt gewoon een foto van de nummerplaten en via het systeem wordt geverifieerd of de betrokken auto een registratie heeft. Is dit het geval dan gaat de fee automatisch van het tegoed (met 50% discount). Is de auto niet geregistreerd, dan wordt de volledige kost gefactureerd.

Deze morgen was het weer nog tamelijk goed (= droog, 16 °C en hoge bewolking) maar naarmate de dag vordert komen er steeds meer wolken, zeker rond de bergtoppen die nu niet meer zichtbaar zijn. Dat belooft niet veel goeds voor de Trollstigen (Nationale weg 63, ’s winters gesloten en ’s zomers een grote attractie). Net voor we naar de Trollstigen afslaan, is er een file(ke). Het fileke wordt veroorzaakt door een legeroefening … in het maken van een film … over het leger, nemen we aan. Hierdoor kunnen we niet over de brug en die brug is het begin van de Trollstigen. Gelukkig is er een alternatief voor deze brug. We moeten wel eerst terug naar Andalsnes maar dat nemen we er graag bij. Tijdens het eerste stuk van de Trollstigen zitten we nog lager dan de wolken waardoor we de machtige rotswand en de twee grote watervallen, één langs elke kant, nog in al hun glorie kunnen bewonderen. Eens boven zitten we echter in de erwtensoep en is er van het uitzicht dat normaal fantastisch zou moeten zijn, niets te bespeuren. We lopen eens rond op het hoogste punt van de weg om de mist van dichtbij te bestuderen en besluiten, na de doorgedreven studie, verder te rijden richting Valldal en Linge waar we de ferry naar Eidsdal zullen nemen. Het eerste stuk is het rijden met de blik gefixeerd op de witte lijn aan de kant van de weg, maar naarmate we lager komen klaart het boeltje weer op en zien we weer de mooie natuur (althans het onderste ervan want het bovenste zit in de wolken).

Op de ferry begint het zachtjes te regenen (= één stap meer dan miezeren, één stap minder dan echt goed doorregenen). We hebben daarom geen andere keuze dan de picknick in de auto te verorberen. Het voordeel hiervan is dat men dat dan kan doen onder het beluisteren van de favoriete muziek. We zouden echter zonder probleem die achtergrond muziek opgeven voor een stralend zonnetje. Ik probeer ze hierboven met dit voorstel te benaderen maar er wordt niet naar mijn voorstel geluisterd. Waarschijnlijk houden ze daarboven een siësta.

Het vervolg van de Trollstigen (ook op de 63) is de Arendsroute. Die heeft ook veel haarspeldbochten maar lijkt (voor zover we het kunnen zien) minder van dat ruwe, massieve dat de Trollstigen wel heeft. Op een bepaalde plaats kan men een wandeling naar een uitzicht punt over de Geiranger fjord doen, maar aangezien er niets te zien valt beslissen we deze kelk aan ons te laten voorbij gaan. We rijden door en komen dus iets vroeger dan gepland in het Grand Hotel Fjord toe. De kamer is nog niet klaar maar we kunnen ondertussen wel van een gratis koffie / thee genieten. De ligging van dit hotel is schitterend. Een km voor Geiranger (als men van de Trollstigen / Arendsroute komt) in een bocht van de fjord zo’n 50 m boven het water (en vandaag zo’n 100 m onder de wolken). De kamers liggen verspreid over 6 verdiepingen die allemaal tegen de rotswand aanleunen. We besluiten eens tot in Geiranger te gaan om een frisse neus te halen (de hoogseizoen is voorbij dus zullen de frisse neuzen in aanbieding staan) en om bij de lokale toeristische dienst raad te vragen ivm de ferry naar Hellesylt die we eventueel morgen zouden willen nemen. We worden daar met raad en daad geholpen (iedere toeristische dienst zou zo moeten functioneren) en besluiten de route die ik vooraf gepland had te doen. Het weerbericht voor morgen ziet er stukken beter uit dan vandaag (niet erg moeilijk) en dus gaan we het erop wagen. Mochten de wolken toch laag zitten dan kunnen we nog altijd de plannen aanpassen. Dat is het mooie van met de auto te reizen. Het rondlopen in Geiranger zelf is een beetje ontgoochelend. Buiten een paar huisjes en een paar eetstalletjes zijn het vooral de souvenirshops die de bovenhand hebben. Er ligt een groot cruise schip aangemeerd en de toeristen, die van één of andere excursie terugkomen, maken dankbaar gebruik van de souvenirshops om de Noorse handicraft activiteiten en de Noorse industrie te ondersteunen.

Terug in het hotel schrijf ik mijn blog zodat we morgen zonder tijdsverlies naar de eerste ferry (08:00) kunnen rijden. We eten van een zeer mooi buffet tot ons (= vooral mijn) buikje rond is en kunnen het dan toch weer een geslaagde dag noemen al dient gezegd dat het een geluk is dat we, een dikke week geleden, bij goed weer, de Geiranger fjord met de Hurtigruten bezocht hebben.

Nog veel groeten uit Geiranger