Na een normale (goede) nacht en een normaal (uitgebreid) ontbijt hadden we bijna een kritische fout gemaakt. We hadden namelijk niet gekeken hoe lang de rit naar de eerste ferry zou duren en wanneer die ferry zou uitvaren. Gelukkig was de copiloot genoeg bij de pinken om hier tijdens het afsluitend yoghurtje aan te denken. De valiezen en de tandjes moesten dus in allerijl respectievelijk gepakt en gepoetst worden om dan nog met een achterstand van 6 minuten aan de race naar de ferry vertrekplaats te beginnen. 6 minuten op 45 minuten inhalen is normaal gesproken een fluitje van een cent. In Noorwegen is dit echter een hele klus zeker voor een chauffeur die, sinds weetje # 2 van de vorige post, ieder bushokje met de (on)nodige achterdocht bekijkt. Wat we zeker weten is dat we het gehaald hebben. Wat we niet zeker weten is of de Noorse Staatskas daar voordeel aan gedaan heeft.

We rijden als voorlaatste in Vennesund op de ferry en komen dan ook in Holm als voorlaatste weg van de ferry. We rijden dus allemaal netjes achter elkaar want de eerste rijdt juist iets trager dan toegelaten uit schrik voor een boete en de tweede (derde, vierde, …) durft niet voorbij te steken … al evenzeer uit schrik voor een boete. Als voorlaatste in zo’n konvooi rijden heeft het voordeel dat er wel altijd iemand zal zijn die het gaatje in het bushokje gezien heeft (of het weet zijn) en dus kan ik mijn achterdocht achterwege laten en de adaptive cruise control zijn werk laten doen. Moesten we niet voortdurend aan het wieletje moeten draaien we zouden ons in de Google Car wanen.

Het is nu 11 uur en er staat een mooi zonnetje aan de blauwe lucht. De temperatuur is ondertussen opgelopen tot een zachte 20 °C. We hebben vandaag geen andere ferry meer nodig omdat we, na eerst nog een tweetal uur de scenic route # 17 te volgen, uiteindelijk meer in het binnenland de E 6 zullen vervoegen. Aangezien dit zowat de belangrijkste verkeersader van het land is (= van Oslo naar Narvik) hopen we hierop wat sneller vooruitgang te zullen boeken, maar we zijn relax. De natuur is mooi met kleine bergen / grote heuvels die welig bebost zijn met sparren en loofbomen en er is om iedere hoek wel een waterval. Wat moet een mens meer hebben? Men zou zich hier alleen op de wereld wanen (het konvooi is de voorbije 100 km uiteen gevallen doordat mensen op hun bestemming gekomen zijn).

Rond 1 uur besluiten we onze picknick, die we in een supermarkt op de splitsing van de 17 en de E6 gekocht hebben, te verorberen. We doen dit op een parking langs de E6. We zijn er helemaal alleen en zien tijdens de hele picknick hoogstens een dertigtal auto’s passeren. Wat zouden de Noren denken van onze Belgische Europawegen of ringautostrades rond Brussel of Antwerpen? Wanneer we besluiten verder naar Trondheim door te rijden is de temperatuur al opgelopen tot 23 °C. Het is echt een fantastische dag.

Om 4:30 hebben we de auto in een parkeergarage in de nabijheid van het oude centrum van Trondheim achtergelaten en kunnen we Trondheim te voet verkennen. Eerst telefoneer ik naar onze overnachtingsplaats (20 km ten zuiden van Trondheim) om te zeggen dat we redelijk laat zullen aankomen, want dat we van ons bezoek aan Trondheim gebruik willen maken om er ook iets te eten. Dat is allemaal perfekt en dus kunnen we aan de stadswandeling, die Gertrude in haar reisgids gevonden heeft, beginnen. Die wandeling brengt ons eerst naar de Nidaros kathedraal (die blijkbaar nog tot zeer recent gebruikt werd om de Noorse koningen te kronen). De kathedraal valt reuze goed mee. De façade is misschien wat overdadig met de vele standbeelden (die trouwens slechts tijdens de laatste restauratie opnieuw geïnstalleerd werden … soms met koppen van actuele mensen omdat men toch niet wist hoe de originelen eruit zagen). Midden tijdens het bezoek krijg ik een telefoontje van de mevrouw van onze overnachtingsplaats. Blijkbaar heeft Booking.com niet goed geboekt en is er voor ons geen plaats in de herberg. De mevrouw vindt het erg vervelend (wij nog meer) en belooft een alternatief te vinden. Na een kwartiertje krijg ik weer een telefoontje. Ze heeft iets voor ons gevonden en zal het adres SMSen. We zullen vanavond wel zien wat ze kunnen vinden heeft.

Na de kathedraal gaat het over de oude (voetgangers) brug die de twee zijden van de stad met elkaar verbindt steil de heuvel op. Bovenaan staan de overblijfselen van een vesting door de Zweden gebouwd toen ze Noorwegen bezetten. De beklimming is vrij pittig maar daar hebben de Noren iets op gevonden, althans voor diegenen die met de fiets de berg op willen. Fietsers kunnen gebruik maken van een opstapje door één voet op het opstapje te plaatsen en het evenwicht te bewaren terwijl ze naar boven getrokken worden door het opstapje. Naar verluid lukt het (soms) en op voorwaarde dat men niet dronken is, maar dit is (omwille van de grote studentenpopulatie hier) vrij uitzonderlijk.

In het park rond de oude vesting zitten overal groepjes jongen mensen (het is nog te vroeg om al dronken te zijn dus weet ik niet zeker of het studenten zijn). Ze lijken allemaal gekomen om worstjes te BBQ-en. Later in het restaurant, waar we aan de praat geraken met twee Noorse dames blijkt dat het academisch jaar net begonnen is en dat de eerste twee weken (nu dus) gebruikt worden door de oudere studenten om de jongere studenten te introduceren in het studentenleven in Trondheim. BBQ-en in het park aan de vesting lijkt al goed te lukken maar of het omhoog getrokken worden op een fiets stof is voor de eerste week weten we niet zeker. Tijdens het eten zien we een zeer levendige stad aan ons passeren. De omgeving doet denken aan Oude Markt van Leuven met jonge mensen die zich op allerlei manieren voortbewegen: slenterend, joggend, lopend, fietsend, in de line skatend, steppend, in een rolstoel of, uitzonderlijk ook eens, per auto. Eerder op de avond zagen we ook een soort hoverboard op de rivier.

Na het eten is het tijd om naar onze alternatieve overnachtingsplaats te gaan. We vinden de plaats dank zij de GPS moeiteloos, maar daarmee is het meeste gezegd. Ik hou mijn bek in mijn pluimen om een echtelijke ruzie te vermijden en begin hoog gemotiveerd het verslag van de dag neer te pennen. Dit voorkomt erger. Ik hoop dat wij (en jullie allemaal) zeer goed slapen vannacht. Slaapwel