Op avontuur in Albanië (en Griekenland en N. Macedonië)

Dag 8: Derde dag op de Hurtigruten

Vannacht is (alweer) niet de beste geweest. Ons schip heeft gedurende de nacht driemaal aangemeerd en iedere keer is daar maneuvreren mee gemoeid en dat brengt iedere keer extra trillingen en extra lawaai met zich mee. Bovendien ben ik éénmaal opgestaan (afgedaald uit mijn stapelbed) voor een sanitaire stop (beweging van de ladder naar het toilet en terug) waardoor onmiddellijk doorslapen moeilijk te realiseren is. Uiteindelijk wordt ik, net voordat een aankondiging van de kapitein iedereen wakker maakt, wakker. Die aankondiging is er omdat het vandaag voor zeer velen een erg drukke dag is die dus best vroeg genoeg begint. Er is niet alleen het feit dat we vanmorgen de poolcirkel oversteken. Er zijn ook een aantal uitstappen die netjes op tijd moeten verlopen om vertragingen te vermijden. Voor ons zal het een rustige dag worden omdat we de excursies niet meedoen en omdat de presentaties over de volgende dagen gaan … en die gaan we niet meer meemaken.

Na het ontbijt en het tandjes poetsen installeren we ons op het achterdek van de 7de verdieping omdat de ceremonie van het kruisen van de Poolcirkel daar gaat plaatsvinden. Rond kwart voor acht passeren we het eilandje “Viking” waarop een inox wereldbol van ongeveer 1 m diameter staat. Die wereldbol staat precies op 66° 33’ noorderbreedte en markeert de breedtegraad waar één winterdag per jaar de zon niet opkomt en één (andere) zomerdag dan weer niet onder gaat. Onze boot laat één stevige toeter om het event te markeren en de winnaar van de competitie te selecteren. Alle passagiers werden gevraagd het exacte tijdstip van het kruisen van de Poolcirkel te voorspellen. Wij zijn er meer dan 10 minuten naast ,maar niet minder dan twee mensen zitten er maar 3 seconden naast. Hen valt de eer te beurt zich winnaars van de competitie te kunnen noemen en ze krijgen als prijs een reuze vlag van Hurtigruten met de handtekening van de kapitein.

Hiermee is de viering echter niet over. Plots verschijnt de God Njord ten tonele. Hij staat te springen op het dak en belooft goede vaart (en goed weer en winnen met de Lotto, en …) voor iedereen die zich laat dopen.. Velen voelen zich geroepen om hieraan mee te doen (en weinigen durven terugkrabbelen als ze zien wat het doopritueel inhoudt). Njord heeft namelijk een grote emmer gevuld met water en ijsschilfers. Njord is duidelijk onderlegd in fysica want hij weet dat een mengsel van ijs en water perfekt 0° C is en dat laat zich voelen wanneer hij zeer gul de dopelingen met zijn pollepel zegent. Bij iedereen die niet terugschrikt haalt hij de jas open en giet hij een lepel van het ijskoude sopje naar binnen zodat men het tot aan zijn kousen voelt lopen. De volgende keer zal ik mijn broeksriem beter aanspannen!!! Bah, het zal allemaal wel drogen aan de mast.

Om te drogen is alles trouwens voorhanden. Het is een perfekt blauwe lucht met een warm zonnetje en een flinke bries. Die bries lijkt zelfs aan te wakkeren naarmate we verder in de richting van Bodo varen. Dat belooft voor deze namiddag wanneer we de overtocht over open zee naar de Lofoten moeten doen, tenzij we ondertussen zeemansbenen ontwikkeld hebben. In Bodo aangekomen kunnen we weer naar een boot van MSC (de Magnifica) kijken. Die lijkt iets kleiner dan die in Geiranger (de Grandiosa) ofwel is het door de grotere open ruimte achter de Magnifica dat hij kleiner lijkt. In ieder geval impressionant in vergelijking met ons schuitje dat wel een tuinhuisje naast een appartementsblok lijkt. In Bodo stappen veel passagiers af om deel te nemen aan één of andere excursie. Sommigen houden het rustig en gaan naar de maalstroom (Saltstraumen), de sterkste getijdestroom ter wereld, kijken met de bus. Anderen vatten het iets avontuurlijker op en gaan met een RIB (= rigid, inflatable boat) een toertje maken. Dat toertje valt iets langer dan gepland uit waardoor we met een klein half uurtje vertraging richting Stamsund (de eerste stop op de Lofoten) vertrekken. Voor ons geen groot probleem want we moeten toch met heel ons hebben en houden (hopelijk inclusief onze auto) van de boot.

Over Stamsund en de eerste impressies van de Lofoten ben ik van plan morgen te rapporteren omdat de Gantoise vanavond zijn eerste Europese confrontatie afwerkt. Hopelijk werkt het Internet in onze B&B Lofoten Planet Basecamp goed genoeg om onze Slingbox aan het werk te krijgen en kan ik zien hoe de Gantoise de tegenstander inblikt.

Tot morgen, bij leven en welzijn

Reacties

Reacties

Wilfried

Zo te zien is het toch maar frisjes op dek

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!