Eindelijk met de juiste afbeelding bovenaan de blog omdat de Reis Mee website een oplossing gevonden heeft voor het probleem dat ik twee maand geleden al aankaartte.

Na een tiental dagverslagen rest mij nu alleen nog een sluitstuk met een aantal conclusies te breien. Misschien moet ik echter vooraleer conclusies te trekken jullie eerst en vooral gerust stellen. Jullie hebben in een tijdsspanne van twee maand twee blogs te verwerken gekregen en ik kan me voorstellen dat het nu voor een tijdje wel geweest is. Als alles volgens plan loopt (en ik realiseer me dat het woord “plan” in Coronatijden misschien raar klinkt) zijn jullie voor minstens een half jaar vrijgesteld. Beloofd.

Wat nu de conclusies betreft: Onze tocht langs het zuidelijke deel van de GR 129 was om verschillende redenen mooi. De GR brengt de wandelaar langs zeer mooie natuur (alhoewel er soms zeer grote bos partijen te verwerken vielen) en we hadden ongelooflijk geluk met het weer. Geen druppeltje regen in België gedurende een periode van 10 dagen in de tweede helft van september is tamelijk uitzonderlijk. Alle overnachtingsplaatsen vielen zeer goed mee met een aantal die er nog bovenuit staken. Sommige van die plaatsen lagen dan wel niet direct op de GR, maar dan hadden we steeds de chauffeur van de bezemwagen stipt op tijd op de afspraakplaats om ons van daar naar de frisse pint, het lekkere etentje en het zachte bed te brengen. Het eten en drinken was trouwens altijd van uitmuntende kwaliteit die iedere vergelijking met vroegere tochten kon doorstaan en er was overal Orval beschikbaar. Wat kan men nog meer vragen?

Het plan om de GR 129 te stappen was een back up plan nadat quasi heel zuidelijk Frankrijk door de Corona pandemie ontoegankelijk gebied was verklaard. Dit betekent dat we bepaalde toegevingen moeten doen. In vergelijking met de Camino stukken, die we in het verleden deden, was de GR 129 hoofdzakelijk (bijna uitsluitend) wandelen door de natuur zonder de culturele pareltjes in de stijl van Conques, Cannes, St Jean de Pied de Port, Bilbao, Mougins, San Sebastian, enz, enz. Omdat we pas zeer laat aan de voorbereiding van de tocht langs de GR 129 konden beginnen en omdat veel hotelletjes en B&B’s door de Corona (nog of al) gesloten waren, moesten we soms wat verder van het GR pad overnachten. Geen onoverkomelijk probleem voor ons, omdat we over een bezemwagen konden beschikken maar toch net iets minder echt. Samenvattend de GR129 was een goed Plan B maar toch een Plan B en dat liet zich in een aantal elementen voelen

In een van de vorige blogs heb ik geschreven dat ik me tijdens de tocht vrij regelmatig de vraag lopen stellen heb: “Moeder, waarom doe ik (doen wij) dat allemaal?”. Ik had beloofd een aantal redenen die mogelijks voor mij van toepassing waren op te lijsten. Ik heb dit hieronder (in alfabetische volgorde) gedaan. Het is aan mij (en jullie) om te bepalen welke redenen mogelijks (meest) van toepassing zijn. Misschien zet de lectuur van al deze mogelijke redenen jullie ook aan het stappen. Wie weet?!