We hebben gevraagd om rond 8:00 te ontbijten. Dat is geen probleem en de eigenaars hebben een fantastisch ontbijt voor ons klaar gezet. Er zijn niet alleen de traditionele zaken die men op een ontbijt graag vindt (brood, hesp, kaas, confituur, croissants, enz enz) maar er zijn ook een aantal speciallekes zoals suiker met vanille stokjes voor het zoeten van de yoghurt of thee bereid door blaadjes gedurende exact 4 minuten in water van 85°C te laten trekken of koffie te maken met water van 90°C of zelfgeperst appelsap van zelfgeplukte appels, enz. Over al deze (en nog veel andere onderwerpen) zitten we te babbelen alsof dit onze hoofdtaak is. Ook het koppel van Urbanus-city neemt vrolijk deel aan het gesprek. We belanden zelfs op de top van de Kilimanjaro die de eigenaar twee jaar geleden samen met drie vrienden waaronder Alain Hubert bedwongen heeft. De eigenaar heeft er twee erg mooie fotoalbums aan overgehouden. Alain Hubert wellicht meer. Allemaal erg interessant maar het is ondertussen alweer 9:30 geworden vooraleer we onze dagtocht beginnen (en dan stappen we de eerste 50 meter nog in de verkeerde richting !!!).

Niet getreurd, we maken een bocht van 180°, het is een blauwe lucht en het is (nog) fris dus stappen we vrolijk richting onze tweede navigatiefout van de dag. De oorzaak hiervoor is dat we lopen te tateren als drie viswijven en niet voldoende aandacht schenken aan de GR aanduidingen en de GPS. Wij besluiten dat het niet ons getater meer de signalisatie van GR is die ons liet verkeerd lopen. Er zijn wel veel GR aanduidingen maar die zijn soms niet hyper-opvallend aangebracht. Als slechte leerlingen leren we niet uit onze fouten en lopen we een uurtje verder in onze tocht weer fout. Deze keer moeten we echter niet een paar honderd meter op onze stappen terugkeren maar kunnen we een alternatief pad volgen dat na een tijdje weer op de GR 129 uitkomt. Misschien omwille van het feit dat we op een alternatief pad lopen, misschien louter toevallig doen we een paar observaties. Eerst hoor ik gebrom in de struiken naast het pad, daarna hoor ik zeer luid geritsel van droge bladeren en daarna zie ik een rotte (dit is de naam voor een hele bende, ik heb het opgezocht) met (minstens) 20 jonge en volwassen everzwijnen die blijkbaar mijn aanwezigheid niet apprecieren. Dat is OK voor mij want ik zie me niet in dialoog treden met die beesten; Een paar tientallen meter verder zien we op een paar meter van ons twee reekalfjes. Geen wonder dat hier veel gejaagd wordt.

Na de lokale fauna bewonderd te hebben gaat onze tocht verder richting Daverdisse. We komen er rond 1 uur toe en vinden onmiddellijk een picknick plaats die alle criteria kan aantikken.We knabbelen onze picknick die we van de moulin de Resteigne meegekregen hebben op en zetten daarna de tocht verder, want in Daverdisse is verder niet veel te doen. Terrasjes zijn niet te bespeuren. De tocht in de namiddag loopt grotendeels langs de Lesse wat de navigatie vergemakkelijkt. We zien meer wandelaars / stappers dan de vorige dagen. Misschien is dit louter toeval of misschien zijn hier gewoon meer toeristen of misschien zijn nu meer mensen op stap omdat het vandaag minder heet is dan de afgelopen dagen. Hoe dan ook , we komen rond 5 uur aan op de afspreekplaats waar Nelly ons staat op te wachten. Ze brengt ons naar ons Hotel (Chalets de la Lesse in Maissin is een tamelijk groot hotel) waar we ons direct achter een frisse pint scharen, we hebben het verdiend.

Het hotel heeft in Corona tijden geen restaurant dus maken we gebruik van de bezemwagen om een restaurant in de buurt met ons bezoek te vereren. Nelly heeft een grondige studie van de horeca van Maissin en Redu gedaan en is tot het besluit gekomen dat we de beste kansen hebben in de Auberge Gourmande in Redu … en ze heeft gelijk. De keuze van de maaltijden is dan wel tamelijk beperkt (steak of escalope of wat kleine keuken) maar alles is lekker klaar gemaakt door de dame des huizes en vrolijk opgediend door de heer des huizes.Bovendien heeft de brave borst alle trappistenbieren die er op de wereld bestaan (dus ook Verenigde Staten, Italië en Oostenrijk (!!)) in huis. Hij heeft zelfs een Chimay Tripel en La Trappe Quadrupple op vat.. Al met al een mooi einde van de dag en nog een beetje tijd om de blog te schrijven.