Het wordt vandaag een rustige dag. Eerst genieten we van een uitgebreid ontbijtbuffet (= een aangename verrassing in Frankrijk) en rond 9:30 nemen we de tram tot aan de kathedraal. Die kunnen we niet bezoeken omdat er juist een mis voor Eerste Communikantjes begint. We lopen wat rond en zien ook hoe een aantal hoogwaardigheidsbekleders hulde brengen aan de voormalige burgemeester van Bordeaux (gedurende 48 jaar) en Premier van Frankrijk: Jacques Chaban Delmas. We beklimmen ook de 50 m hoge klokkentoren die een paar tientallen meter van de kathedraal verwijderd staat. Men krijgt van daar een mooi zicht op de kathedraal, de Garonne en op Bordeaux in het algemeen.

Het vervolg van de wandeling door Bordeaux concentreert zich op die delen van de stad die wat verder van de Garonne liggen. Op die manier vermijden we dat de begeleide wandeling van deze namiddag (die in de buurt van de Garonne blijft) te veel herhaling zou zijn. Het weer wordt ondertussen met het uur beter. Zelfs Nelly vindt de temperaturen hoog genoeg om zich te beperken tot 1 laagje. Daar zijn we allemaal erg gelukkig mee alleen maak ik me zorgen dat ik geen petje of hoed mee heb en dat we ons deze morgen (toen het er allemaal tamelijk grijs uitzag) niet aan de zonnecrème te goed gedaan hebben.

Na een aperitiefje op een terrasje en een broodje met een salade in een tot restaurant / cinema geconverteerd klooster moeten we ons een beetje haasten om op tijd aan het vertrekpunt van de geleide wandeling te zijn. Een dame neemt ons gedurende 2 uur op sleeptouw doorheen het Bordeaux van de Middeleeuwen en van nu. Ze loopt over van allerlei wetenswaardigheden over de stad en houdt zich net voldoende ver weg van datums e.d. die het verhaal mogelijks vervelend zouden kunnen maken. Tijdens de wandeling schijnt de zon zo hevig dat ik de paraplu die ik uit voorzorg deze morgen meenam gebruik als parasol. Het ziet er waarschijnlijk niet uit maar ik heb dat liever dan morgen met een verbrande peer rond te lopen.

Na de begeleide wandeling is het hoog tijd om onze vochtbalans weer op punt te brengen. Een witbier van Mort Subite (beschreven als een “jeune lambic” ?!?) speelt daarbij een cruciale rol en stelt ons in staat om nog een kleine wandeling doorheen een deel van Bordeaux (Grande Cloche) dat we nog niet gezien hebben, te doen. Bij die wandeling zien we nog een aantal monumenten en wordt onze eetlust op scherp gezet. Dat laatste is maar goed ook, want de dames hebben voor deze avond Chez Jean uitgekozen. Jean heeft, net zoals zijn collega de maître restaurateur van de Belle Epoque, zijn beste beentje voorgezet om ons met stevige porties culinair te verwennen.

Rond half tien nemen we de tram richting hotel waar we afspreken elkaar om 8:30 aan het ontbijt te zullen zien. Bij wijze van digestief schrijf ik de blog van gisteren en vandaag en bedenk ik dat het een goed idee was een extra dag in Bordeaux te spenderen. De stad kan bogen op een rijk verleden dat in een opmerkelijke eenheid van architectuur gereflecteerd is. Meer dan de moeite om hier een paar dagen te verblijven (we hebben nog geen enkel museum bezocht en zijn, nog veel erger, zelfs niet tot aan de Cité du Vin gegaan). De volgende keer blijven we een dagje langer.

Nu is het tijd om de schaapjes te beginnen tellen. Slaapwel.