Op avontuur in Albanië (en Griekenland en N. Macedonië)

Dag 0: Van Heverlee naar Rif Pederue

Vandaag is het een rit van ongeveer 950 km van Heverlee naar de vertrekplaats. Niet veel speciaals te melden dus. Wel dat we eerst naar Ruben’s verjaardagsfeestje mogen. Dank zij Els’ en Dries’ bereidwilligheid om een brunch te organiseren kunnen we met een volle maag kort na 12 van de verenigde familie afscheid nemen. Tom is, tegen alle verwachting in, bereid het stuur uit handen te geven. Zijn bezoek aan Graspop vannacht en het daardoor korte verblijf in bed verklaren veel.

Aan de eerste afslag (aan onze vroegere apotheek) is er al verwarring. Madame GPS stuurt ons de expressweg op … maar … zouden we niet beter langs Luxemburg rijden? Bij de tweede mogelijke afslag aan de brug van de autostrade is er opnieuw verwarring. We rijden de E40 naar Luik op … maar … zouden we niet beter de E314 richting Lummen nemen? Dat belooft, als we op bekend terrein al zo veel twijfelen, wat wordt het dan als we in Terra Incognita zullen vertoeven?

De 948 km verder tot aan Rifugio Pederue stellen echter geen enkel probleem meer. Een verkeersopstopping in de buurt van Luik is de enige significante hindernis van de dag. Ondanks de 30 minuten vertraging die we daar oplopen rijden we exact 9 uur na ons vertrek de parking van Pederue in S. Vigilio en Marebbe op. Het feit dat Tom (na een paar pogingen om een dutje te doen) in Duitsland het stuur overneemt om het snelheidsrecord met de S-max te breken is hier niet vreemd aan. Met 211 km per uur op de teller (waar het lichtjes bergaf ging) zijn we allemaal tevreden. Een beetje verder wordt de tevredenheid enigszins getemperd door een snelheidscamera. Gelukkig is Tom ervan overtuigd dat hij op dat moment maar een 10-tal km per uur te snel reed. Dat valt dus nog mee.

We komen hierdoor nog met daglicht in Rifugio Pederue aan. Met een stevige pint in de hand en de stafkaart en een fotoboek van de streek op tafel genieten we van een halfuurtje decompressie om daarna de bedstee op te zoeken. Op de boeking stond “dormitory” maar de realiteit is dat we ondergebracht zijn in een kamer met 8 stapelbedden waarvan wij er twee mogen gebruiken. Geen van de andere bedden is bezet … niemand zal ons horen snurken.

Reacties

Reacties

Wilfried

edde gij sanse, rap rije es langer vrij...moar kom neu de beirgen in, joengene nie pleue...

Mien

211km/u jawadde.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!