Vandaag is het rustdag. Na het ontbijt moeten we om 9:30 aan het Toerist Informatie Bureau zijn om tijdens een geleide wandeling de oude stad te verkennen. De gids doet, afhankelijk van de deelnemers de rondleiding in het Baskisch, het Spaans en het Engels. Gelukkig zijn er deze keer alleen Spaans - en Engelstaligen anders hadden we hetzelfde 3 maal moeten horen (is niet hetzelfde van begrijpen). Zoals iedere goede gids brengt ze ons een aantal interessante weetjes aan en zegt ze ons dat we ons gelukkig kunnen prijzen met het feit dat het regent … anders zou het hier niet zo groen zijn. Dat zegden ze in Ierland ook toen we dag in dag uit in de regen moesten lopen op de Wicklow Way. Nu is het nog niet zo erg en het is ook gevoelig warmer dan in Ierland …maar toch vinden we dat het stilletjesaan mag ophouden.

Dat doet het echter niet. Gewapend met onze paraplu stappen we na het bezoek aan de oude stad naar het Guggenheim museum. Het gebouw, de omgeving en de collectie blijven erg indrukwekkend en wat ook opvalt is dat het gebouw van Frank Gehry niet lijkt te verouderen. Dat is anders dan de brug over de Nervion rivier van die andere sterarchitect Calatrava. Op één of andere manier lijkt die minder belang te schenken aan de keuze van de materialen waardoor de tand des tijds sneller lijkt te bijten bij de kunstwerken van Calatrava dan bij die van Gehry. Zowel Wilfried als ik moeten denken aan de Science city in Valencia. Schitterende gebouwen maar ook die zijn aan het afschilferen of groen worden of verliezen tegeltjes of … Wij lopen eens door alle zalen (en kijken ook naar de video van Pieter / Pierre Huyghe) maar Wilfried en Nelly spenderen het hele bezoek in de speciale collectie over Abstract Expressionism. We zijn om 4 uur aan de uitgang afgesproken om naar het Museum de Bellas Artes te gaan. Dit museum is maar 5 minuutjes lopen van het Guggenheim. Gewapend met onze paraplu's overbruggen we die 5 minuutjes en we zijn blij dat we weer binnen zijn, want het is nog altijd aan het regenen. De gids van deze morgen zal blij zijn … wij net iets minder. De collectie van dit museum is van erg diverse pluimage (wat oud Grieks werk (= van zeer oude Grieken), romaanse kunst, Vlaamse primitieven, El Greco (= een tamelijk oude Griek), Spaanse barok en een volledige afdeling modern werk (zelfs Ensor is vertegenwoordigd). We spreken om 6 uur af in de cafetaria van het museum vanwaar we een perfect zicht hebben op de regen buiten. Een biertje en een tapa verder zijn we opnieuw gewapend om buiten te komen. We hebben honger maar het is nog geen 7 uur. Bovendien is het zondag en veel restaurants zijn dus gesloten. Gelukkig heeft de barman van de cafetaria in Bellas Artes ons een adres gegeven. Irunia is volgens hem the place to be.

We vinden het restaurant zonder problemen en het ziet er inderdaad zeer goed uit. Kleurrijke faillence aan de muren, mooi oud houtsnijwerk, geschilderd plafond en bomvol dorstigen en hongerigen. Waar onze barman het (een beetje) mis had was in zijn inschatting dat we daar onmiddellijk aan een tafel (echt) zouden kunnen eten (= niet aan de bar tapas staan eten). Er zijn inderdaad netjes gedekte tafels maar die worden maar om 8 uur stipt vrijgegeven. Er zit dus niets anders op dan om beurt in de rij gaan staan tot 8 uur. Dit loonde echter de moeite, want het eten dat we voorgeschoteld krijgen is erg lekker, de wijn trouwens ook en dat alles voor een zeer redelijke prijs. Na het eten wandelen we met de paraplu boven het hoofd terug naar ons hotelletje waar het grootste deel van dit verslag nog geschreven wordt.