Ik lig al een tijdje wakker wanneer de wekker zijn werk doet. Ik kan niet zeggen dat ik slecht geslapen heb maar ik kan nog minder zeggen dat ik goed geslapen heb in onze Riad (= tot “hotel” omgevormd burgerhuis rond een binnentuin). Baai de weei, we weten ondertussen ook waarom onze riad “Araba Felice” heet. De eigenaar / manager heeft de eerste 32 jaar van zijn nog tamelijk pril leven in Ancona geleefd en nu deze riad gekocht om er een B&B in te beginnen. Geen wonder dat hij een gelukkige Arabier is.

Ik ben een minder gelukkige Belg omdat ik minder goed geslapen heb. Redenen daarvoor zijn er genoeg. Zo kon ik b.v. nadenken over de ingewikkelde geldophaaloperatie van gisterenavond (die ons bovenop de cash dhirams ook een debetkaart met nog eens 2000 dhirams opgeleverd heeft). Dan was er ook nog het lawaai op straat. Die autochtonen maken hier tot ongeveer 3 a.m. kenbaar dat ze nog niet slapen. Ik weet zeker dat het autochtonen waren want mensen met een West Europese migratieachtergrond zou ik wel herkend hebben. Tenslotte was er ook de hardheid van het bed. Om 3 a.m. was de strijd tussen mijn schouders & heupen en de matras nog steeds niet beslecht. Na af en toe een streepje slapen hebben mijn schouders en heupen dan remise aangeboden aan de matras. Dit werd aanvaard en een nieuwe match is voor deze avond gepland. Ik hou jullie op de hoogte.

Na een lekker ontbijt zijn we de Medina (= oude stad) ingetrokken met een in der haast opgetrommelde gids. Die heeft ons een aantal bezienswaardigheden van Marrakesh (Paleis van Bahia, grafttomben van de Saadiens, de Madrassa (koranschool) en de Souk) getoond. Ze heeft ons tezelfdertijd wegwijs gemaakt in de islam … een islam die we allemaal wel graag zouden zien (= zonder de kanten die meestal het nieuws halen). Enfin, ik laat de gids haar gedacht zeggen, zelfs wanneer ze uitlegt hoe het komt dat een man vier vrouwen mag hebben = iets met XX en XY chromosomen en hoe er voor iedere Y chromosoom drie X chromosomen zijn … dus heeft Allah beslist dat iedere man 4 vrouwen mocht hebben. Begrijpt ge het niet?? Ik ook niet maar ik vond verder doorvragen niet erg productief.

Rond de middag eten we op een mooi dakterras van een zeer posh uitziend restaurant een harira (soep op basis van linzen, tomaten, kikkererwten, peterselie, citroen en … dadels die meestal geserveerd wordt na een dag vasten tijdens de ramadan) met wat brood en olijfjes. Het smaakt lekker, zelfs al is het nog geen ramadan. Het geheel kost voor ons vijven 250 Dhiram (= 25 Euro) .... “drank” inbegrepen. En dan zeggen dat het in Marrakesh duurder is dan in de rest van Marokko.

De stadswandeling wordt afgesloten in de Souk. We doen de 3 km winkeltjes op ons gemak waarbij we toch wel een aantal ervaringen rijker worden. Eerst en vooral zien we onze gidse bijna op de vuist gaan met een bestuurder van een bromfiets. Fietsers en zeker bromfietsers maken het wandelen in de Souk inderdaad een hachelijke onderneming waarbij men ogen op zijn …. moet hebben. Het dreigt tussen onze gidse en de bromfietser uit de hand te lopen maar uiteindelijk zijn er een paar omstaanders die erin slagen het geschil verbaal te houden. Een beetje later zien we hoe twee jonge mannen bijna een handgemeen krijgen. Opnieuw moet de boel gesust worden door een paar omstaanders. Als klap op de vuurpijl zegt Niki opeens dat ze bijna bestolen was. Gelukkig voelde ze net op tijd dat een jonge gast in haar handtas wou tasten. Het is ons allemaal duidelijk dat er toch wel wat agressiviteit in de atmosfeer hangt (niet noodzakelijk ivm ons maar in het algemeen) en dat men zich best op de vlakte houdt … met de tas dicht bij het lichaam.

Enfin, al bij al toch een zeer mooie dag die afgerond wordt met een lekker avondmaal in een restaurant waar we al een reservatie gemaakt hadden. Zowel de Italiaan van onze riad als de gidse had dit restaurant aangeraden. Dat kan dus niet mislopen. We nemen allemaal een verschillende tajine. De een al lekkerder dan de andere … maar de mijne (lamsvlees met tomaat, ajuin, iets zoet en kaneel) wordt bij algemeenheid der stemmen bekroond als de allerbeste. Het water bij de tajines smaakt ook fantastisch alhoewel ik toch wel een drankje of twee of drie kan bedenken die nog lekkerder zouden gesmaakt hebben. Voor 410 Dhiram (= 41 Euro) voor 4 personen op een dakterras met zicht op de medina kan men hierover echter niet zagen.

Een thee (voor Matthieu een Fanta) in onze riad later zetten we een punt achter de dag in Marrakesh en bereiden we ons voor op de tour door het Zuiden van Marokko die morgen begint.