Het verhaal van het klokje om 5:45 kent de aandachtige lezer ondertussen wel. Dit betekent dat we om 7:00 ontbeten hebben en uitgecheckt zijn. We zijn als een van de eerste om ons vandaag in het park te registreren. Daarmee is de kous echter niet af, want met het registratiedocument moeten we nu naar Fort Namutoni (Fort van het grote mannelijke geslachtsdeel ... ik vermeld dit maar om mijn lezersschare op peil te houden want met het verdere verloop van onze dag heeft dit bitter weinig uitstaans. Geinteresseerden zullen zeker bij Mr. Google verdere uitleg kunnen krijgen) , waar we moeten betalen vooraleer we verder het park in mogen. We hebben op basis van een reisgids gepland waar we eerst moeten gaan (die plekken die mooist zijn in de ochtendzon) en waar we laatst moeten gaan (inderdaad die plaatsen die mooist zijn bij de late namiddagzon). We zien zowat alle dieren die we dachten te kunnen zien. Ik ga ze niet allemaal opnoemen want anders loop ik het risico dat jullie een voor een afhaken. Het dient wel gezegd te worden dat de grote afwezige nog steeds de neushoorn blijft. Bij sommige plaatsen vandaag zou hij kunnen gezien worden, maar dat is niet het geval. Het intensief stropen zal er wel iets mee te maken hebben, maar er is ook altijd het spel van het geluk. Wat men op een bepaald moment ziet is 5 minuten later verdwenen en vervangen door weer iets anders. Hopelijk zien we morgen een rhino al was het maar om onze "Big Five" te vervolmaken.

Rond 11:30 komt het hoogtepunt van de dag en dat vergoedt ruimschoots de afwezigheid van de rhino. Twee jongedames (we zijn ze eeuwig dankbaar) doen ons vanuit hun auto tekens dat we moeten stoppen. Ze blijken in alle staten te zijn door wat ze gezien hebben. Een paar honderd meter verder zijn blijkbaar 3 jachtluipaarden aan hun lunch bezig. We snellen naar hun "openluchtrestaurant" en kunnen al van ver zien dat er iets aan de hand is. Een groot aantal auto's staat samengepakt. Als wij ter plaatse komen zien we inderdaad 3 jachtluipaarden (1 moeder met 2 welpen) op hun dooie gemak van een springbok (die niet meer springt) wegstappen. Op een 20 m langs de andere kant van de niet meer springende bok zitten een 30-tal gieren klaar om de overschotjes op te peuzelen. Plots draait de grote jachtluipaard zich om en loopt met veel kabaal weer naar het restaurant waardoor de gieren achteruit deinzen. Ik weet niet of dit is omdat de jachtluipaard ons heeft zien aankomen en nog eens wil poseren voor een paar foto's of is het omdat ze zich plots realiseert dat zij en haar kroost nog een klein hongertje hebben of is het gewoon om de gieren te ambeteren? Ik weet het niet maar feit is dat we gedurende 10 minuten vergast worden op een voorstelling schrokken. Als ze dan (ten tweede male) met bebloede smoelen de scene verlaten is het de beurt aan de gieren. Die hebben ondertussen vrienden en familie uitgenodigd waardoor ze makkelijk met een 50-tal zijn. Ik denk niet dat ze met wat overbleef van de spingbok veel werk gaan hebben.

Als we om 6:30, uitgekeken op al dat wild, in ons hotel inchecken vraagt de Serena Williams look-alike (de 30 cm die ze in de lengte moeten inboeten heeft, zijn in de breedte geïnvesteerd) achter de balie mij of ik mijn GSM bij heb. Eerst denk ik dat ze een grapje maakt maar al snel blijkt dat ze een telefoontje gekregen heeft van iemand in ons hotel van gisteren met de melding dat ik mijn GSM in de kamer vergeten ben. Serena en haar vriendin in het andere hotel willen proberen de telefoon met iemand mee te geven, maar uiteindelijk lijkt dat allemaal wat te onzeker en besluiten we onze plannen die we voor morgen hadden (bezichtiging van een aantal "ochtendplekken" gevolgd door een welverdiende siësta en dan gevolgd door de bezichtiging van een aantal "namiddagplekken") om te gooien en het deel van het park dat we vandaag zagen een tweede maal te bezoeken (en 2 x 140 km extra te rijden).

Ik zal in dit verslag niet verder uitwijden over wat Gertrude daarop te vertellen had, maar ik kan wel zeggen dat ik niet veel te weerleggen had.

Enfin we hebben toch een cheetah met haar 2 welpen lekker zien eten