Voorspel
Ongeveer een week geleden is reisitis ten huize Pee & Gee toegeslagen en wel in de vorm van een plotse collectie kleren (en allerlei andere spullen die men normaal meeneemt op reis) op een vrijstaand bed (die hebben we weer sinds het vertrek van de "Eritreers"). Daarna was het weer rustig op uitzondering van de occasionele discussie over welke valies / valiezen / rugzak(ken) er zoal zouden nodig zijn om makkelijk de obstakels die we op de 6500 geplande km zullen tegenkomen te nemen. Vooral de vaststelling dat het kleine vliegtuigje dat ons ergens in het midden van de Okavango delta gaat droppen geen hard case valiezen kan meenemen heeft voor twijfel gezorgd. Bovendien bestaat de kans dat in Kaapstad Gertrude's en mijn wegen voor een paar uur scheiden en dan zou een tweede rugzak(je) nuttig kunnen zijn.
De definitieve beslissingen zijn daarnet gevallen en alles kon daarom nu ingepakt worden.
Nu zijn we klaar om, na de laatste grootouderlijke plichten (ik zit nu met Jonas op een Sportymix kampje terwijl Gertrude samen met Hanne de strijk aan het doen is), de pralines en de paar grote flessen Belgisch bier voor Zeca en Dimi in te pakken, de laatste etensresten te verorberen, naar de intrede van de Buffalo's in de Champion's league te kijken en morgenvroeg door een lokale versie van Uber (= Wilfried) op weg gezet te worden.
Met andere woorden: we zijn er klaar voor (denken we).
