Dag 2 is eigenlijk maar Dag 1 want het is vandaag de eerste dag dat we op onze stalen rossen stijgen. Al bij het opstaan hebben we gemerkt dat het mooi weer zal worden. Het zonnetje staat in een helder blauwe hemel. Mochten lange termijn weersvoorspellingen niet bestaan, dan zouden we ons perfect gelukkig voelen. We hebben om 8:00 uur aan het ontbijt afgesproken en iedereen is netjes op tijd om het lekkere ontbijt met het nodige zoet en hartige naar binnen te werken.

Alles verloopt vlotjes zodat we om 08:45 de poort van de Demeure de la Garenne achter ons kunnen sluiten. Hierbij moeten we wel opletten dat Anne er niet tussen zit. Anne heeft namelijk vergeten haar motortje aan te zetten en daardoor is de helling van de oprit net iets te steil. Het blijft bij hier en daar een blauwe plek maar verder geen erg, verzekert Anne ons. Eens iedereen weer vast in het zadel zit doen we een blitzbezoek aan Montmirail en zijn “remparts” alvorens de tocht richting Epernay aan te vatten. Ik heb mijn ondersteuning op “Eco” en heb de intentie dit de volgende 80 km zo te houden, maar op de eerste helling word ik vlotjes voorbijgestoken door Gertrude. Op de tweede helling steekt Georges mij ook voorbij en op de derde bengel ik al gauw een paar tientallen meters achter het peloton. Gelukkig heb ik de GPS op mijn stuur en dat is een serieuze verzekering tegen snoodaards die willen demarreren .

Rond 10:00 komen we in Orbais l’Abbaye met zijn mooie hybride Romaanse en Gotische kerk en kapel. We lopen er eens rond en vertrekken rond 10:30 richting Dormans waar in het park van het kasteel een enorm gedenkteken voor alle gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog staat. Rond het kasteel is een evenement van motards gaande. In allerlei tentjes worden allerlei prullaria die iets met het motarddom te maken hebben te koop aangeboden. De vele Harley Davidsons die hier staan te blinken geven het geheel een Americana gevoel zeker als dan nog massaal aan line dancing gedaan wordt. Wij maken gebruik van deze organisatie om niet naar een picknick op zoek te moeten gaan.

Uiteindelijk is het bijna 14:00 wanneer we de line dancers en de metalheads achter ons laten om de resterende kleine 40 km af te haspelen. Dit lijkt nog veel (zeker wanneer men bedenkt dat het onweer rond 16:00 voorspeld is. Gelukkig stoten we snel na Dormans op de Marne die we voor een tiental (vlakke) kilometers volgen. Vlak rijden is een goed surrogaat voor siësta als een echte siesta niet mogelijk is.

Dat geluk kan natuurlijk niet blijven duren. Tenslotte moeten we toch aan 1000 hoogtemeters geraken. Door het park van de Montagne de Reims gaat het een paar km vrij stevig omhoog waardoor we weer tweehonderd hoogtemeters kunnen bijschrijven. Een kleine onoplettendheid doet Anne tijdens de beklimming in de zijberm belanden waardoor ze wat schrammen op de knie heeft verdiend. Na de top komen we buiten het bos en hebben we een mooi zicht op Hautvillers. Deze plaats heeft Dom Perignon als ereburger aangesteld nadat hij de befaamde Methode Champenoise op punt stelde en de hele streek de rijkdom schonk die ze nu steeds kent. De kloosterkerk waar Dom P. begraven ligt is niet erg mooi maar geeft ons de gelegenheid toch eens rond te lopen en de hechte band tussen achterwerk en zadel eens te breken.

Na Hautvillers zijn we nu echt heel dicht bij Epernay. Nog een laatste helling en we zijn er. Het is nu 17:15 en we komen toe in het hotel. Het laatste dat we moeten doen is de fietsen stallen en allerlei batterijen opladen (fietsen, GPS, GSM en (vooral) de inwendige mens te versterken door eerst een frisse pint en nadien een deugddoende douche te nemen. Na al dit is het stilaan tijd om naar de Brasserie La Banque te gaan. Van dit zeer grote ex bankgebouw heeft men een gezellig restaurant gemaakt. Een brasserie met 36 champagnes die men per glas kan bestellen komt men niet zo gauw tegen. Wij (de mannen) springen op de gelegenheid om de echtgenotes voor hun moederdag te trakteren. Er moet wel bijgezegd worden dat de echtgenotes een niet te missen voorzet moeten geven vooraleer wij het helemaal doorhebben. Volgend jaar hebben we een nieuwe kans. We delen wel erg genereus ons dessertje met hen, waardoor we op een mooie dag en een mooie avond kunnen terugblikken.

Nu nog de blog sturen, naar Sports Late Night kijken en dodo doen want morgen is een nieuwe dag met gelukkig heel wat minder kilometers.

Slaapwel