Laat mij beginnen met iedereen die tips voor het welslagen van onze tocht gegeven heeft te bedanken. We zijn ervan overtuigd dat nu niets meer mis kan lopen … denken we.

Erik en Mien, die van Gent moeten komen, zijn deze morgen al vroeg uit de veren gemoeten. We willen namelijk al om 9 uur vertrekken, want vandaag liggen zowel Leuven als Mechelen op het 70 km lange parcours en we willen ter hoogte van die steden afwijken van de officiële langeafstandsfietsroute die we voor de rest van de dag volgen. In Leuven zullen Erik en Mien het met ons als gids moeten stellen en in Mechelen zullen we zelfs helemaal geen gids hebben maar alles is beter dan gewoon langs die steden te “schuren” zonder enige aandacht voor de rijke geschiedenis ervan. We zijn aan deze fietstocht toch niet begonnen als ware het een koerske en niets meer.

Erik en Mien hebben echter tegenslag. In Affligem is blijkbaar een groot accident gebeurd waardoor ze via Antwerpen omgeleid worden. Daardoor worden de geëlektrificeerde stalen rossen iets later dan gepland van stal gehaald en opgetuigd. Dat is echter geen groot probleem aangezien de hele dag de onze is. Om 9:30 gaan we van start, de weersomstandigheden zijn perfect en we prijzen ons nu al gelukkig met onze beslissing om de bagage niet op de fiets mee te nemen. Els komt in de loop van de dag de bagage oppikken om ze naar B&B Koken & Co te Waarloos (Kontich) te brengen. Voor drie andere etappes hebben we beroep gedaan op een taxi service en voor de laatste en de voorlaatste etappe hebben Wilfried en Nelly en Patrick en Maud zich als vrijwilligers aangediend. Dat zit dus snor.

Iets na 10 uur rijden we Leuven binnen. Het stadsbestuur had gevraagd dat we hiervoor de Blijde Inkomststraat zouden gebruiken maar we verkiezen de achterdeur (= van het kasteel van Arenberg naar het begijnhof) om zo langs de langste toog via de Grote Markt met het stadhuis naar het Ladeuzeplein met de Universiteitsbibliotheek en vandaar naar de vaartkom te rijden. Dit blitzbezoek aan Leuven geeft Erik en Mien toch enigszins een idee van wat Leuven te bieden heeft.

Van Leuven gaat het langs de vaart in noordelijke richting om via Planckendael naar Mechelen te rijden. Dit loopt allemaal op wieltjes en zo belanden we rond 12:30 in Mechelen. Nog net iets te vroeg om iets te eten (ook al omdat we onderweg met vereende krachten de boterhammetjes van Erik en Mien opgepeuzeld hebben). We besluiten daarom eerst het parcours in Mechelen af te werken vooraleer we ons neervlijen op het terrasje van Poule & Poulette (Ijzerenleen). We krijgen daar een lekkere Caesar Salad met spuitwater geserveerd. Wat kan men beter hebben voor de lijn en de conditie? We beloven onszelf vanavond ons quotum aan proteïnen en alcohol aan te vullen.

Na Mechelen gaat het verder in noordelijke richting eerst langs de Dijle. Daarna wordt het gecompliceerd want de Dijle vloeit samen met de Zenne die dan samenvloeit met de Rupel de we een eindje volgen tot ook de Nete zijn duit in het zakje komt doen. Kortom een kluifje voor de samenvloeingsspecialisten maar voor ons lijkt het ene water verdacht veel op het andere en dwalen onze gedachten wanneer we Waarloos in het vizier krijgen meer en meer in de richting van met alcohol versterkt water.

Om 15:30 worden we begroet door de gastvrouw van onze B&B Koken & Co. We worden doeltreffend naar onze kamers geleid en uitgenodigd om van een verfrissing te genieten in de stoeltjes die al voor ons klaar staan in de tuin. Ondertussen is Els ook op het toneel verschenen waardoor we al onze eigendommen weer in ons bezit hebben. Hierdoor zouden we theoretisch eerst een douche kunnen nemen, maar de lokroep van een frisse pint is sterker dan het geluid van water uit de douchekop. De pint van dienst is een “Kontje” een lokaal brouwsel van Kontich van 6% maar met een lekkere hoptoets. Bij dit pintje krijgen we enkele eigen artisanale producten. De B&B maakt namelijk sinds de pandemie allerlei artisanale produkten zoals allerlei edikken (= groentenextracten met 50% azijn), relishes, chutneys, pickles, … die aan delicatessenzaken e.d. aangeboden worden.

Na het fris kontje en de bijkomende versnaperingen is het tijd om te douchen en ons te beginnen voorbereiden op het avondmaal. De stoeltjes in de tuin staan na de douche nog altijd op ons te wachten wanneer we ons tot Portugese bubbels laten verleiden. De gastheer (die een geschoolde chef kok is maar nu met een gebroken knieschijf aan zijn stoel gekluisterd zit) legt uit dat zijn broer met een Portugese schone (dat vermoeden wij) getrouwd is en in Portugal woont. Daar heeft de broer zich toegelegd op de wijnbouw en de vrucht van zijn arbeid wordt nu onder andere in Waarloos aan de man (en de vrouw) gebracht. De rosé bubbels zijn zo lekker dat we besluiten ook een Portugese rode wijn van dezelfde wijnmaker te proberen.

Niet alleen de wijn is lekker. Wat we voorgeschoteld krijgen is van een zeer hoog niveau. Eerst krijgen we huisgerookte zalm op een bedje van allerlei verse en gefermenteerde groenten. Daarna krijgen we een soepje van bloemkool met bieslookbloemetjes en limoen en de kroon op het werk is een vol au vent van kip, fazant en parelhoen met pureepatatjes. De chefs van de volgende overnachtingsplaatsen zijn verwittigd. Het niveau ligt zeer hoog en onze verwachtingen zijn hooggespannen

Om 10 uur vinden we het wat frisjes geworden en is onze fles leeg en dus besluiten we dat het tijd is om in onze bedjes te kruipen. In conclusie: het was een mooie dag en we hopen dat we morgen hetzelfde niveau kunnen halen.

Slaapwel / Goede morgen