We spreken vandaag iets vroeger af voor het ontbijt, niet dat we veel fietskilometers voor het voorwiel hebben maar omdat de jonge Gyselinckskes na aankomst in Tournon nog naar Kessel Lo terug rijden en omdat de iets minder jonge Gyselinckskes nog een gegidste verkenning van het Hotel Dieu in Beaune om 4 uur geboekt hebben. We krijgen naar Franse maatstaven een stevig ontbijt met hesp, kaas, yoghurt, pain au chocolat, croissants, brood a volonté, thee, fruitsap. Een ei en misschien nog een worstje en wat spek erbij en het was een ontbijt waaraan zelfs de dikste Amerikaan (ik hoop dat dit niet stigmatiserend en polariserend overkomt voor deze twee groepen van medemensen) genoeg zou hebben.

Om 8:45 hijsen we ons in het zadel en beginnen we aan de laatste 36 kilometer van onze tocht. Het stuk langs de Rhône is gans anders dan wat we de voorbije week te verwerken kregen. In de afgelopen week zaten we dikwijls in vrij ongerepte natuur met soms erg pittige beklimmingen (en afdalingen … alhoewel die altijd veel korter leken dan de beklimmingen). Hier langs de Rhône is alles vlak of quasi vlak en is men ongeveer permanent “in de bewoonde wereld” zoals de kinderen het uitdrukken. De weg is meestal beter (geen grind meer) maar men moet regelmatig een drukke weg over of over een brug waardoor men moet omrijden. We moeten ook door Valence waar bitter weinig te bezichtigen is (toch niet op het Via Rhona tracé dat wij volgen).

De grootste attracties op de terugrit naar Tournon zijn uiteindelijk een sluis ter hoogte van de samenvloeiing van de Rhône met de Isère en een BMX circuit waar de jonge Gyselinckskes en Tom een toertje met hun mountain bikes doen. Door deze “attracties” is het uiteindelijk toch nog 11:30 wanneer we de tuin van L’Oiseau Bleu binnenrijden. Alles wordt in of op de auto’s geladen en we vertrekken naar onze respectievelijke bestemmingen. Het is druk op de autostrade zeker wanneer de GPS ons door Lyon stuurt maar uiteindelijk valt het allemaal nog mee want om 3:30 kan Gertude bij onze B&B aanbellen. De B&B is perfect gelegen aan de vestingsmuren van het middeleeuwse Beaune op 300 m van het Hotel Dieu met plaats om te parkeren binnen de omheining. Wat moet een mens meer hebben?

Om 4 uur sluiten we aan bij onze groep (die alle normen van bubbelgrootte zonder enig probleem overschrijdt). We moeten wel een masker dragen wat bij deze warmte niet erg comfortabel is maar a la guerre comme a la guerre. De rondleiding is interessant ,ook al omdat we er ondertussen alle referenties aan La Grande Vadrouille bijkrijgen. Het hoogtepunt van het bezoek is een retabel van Roger de la Pasture (= Rogier van der Weyden) getiteld Het Laatste Oordeel. Dit werd ten tijde van de stichting van het Hotel Dieu en de Bourgondische heerschappij in Vlaanderen door Nicholas Rolin (= rechterhand van Philips de Schone) besteld. Die Rolin is ondertussen gegarandeerd in de hemel, want hij heeft veel goede werken gedaan en ook nog Jan Van Eyck aan het schilderen gezet. Hij was dan ook de tweede in rang aan het Bourgondische rijk en daarenboven “goed getrouwd”.

Na het bezoek lopen we nog wat rond in Beaune met als hoofddoel een gepast restaurant voor de avond te vinden. Dat is moeilijker dan verwacht. Restaurants zijn er genoeg, maar diegene die een goede waardering krijgen, in een rustige buurt gelegen zijn en een menu aanbieden met suggesties die ons onmiddellijk doen watertanden, zijn jammer genoeg allemaal volledig bezet. Uiteindelijk vinden we een restaurant dat aan onze criteria voldoet met plaats … maar dan wel op het terras en men voorspelt onweders in de loop van de avond / nacht. Na eens met hierboven gecheckt te hebben stemmen we toe met een plaatsje op het terras. Dat blijkt een goede beslissing te zijn. Gertrude heeft lekkere oeufs en meurette, supreme de vollaille sauce epoisse en een kaasschotel. Ik krijg escargots in een soepje van van alles, rundswangetjes in, wat dacht ge, rode wijn en een kaasschotel. Daarbij drinken we een glas Givry, een glas Volnay en tenslotte een glas Pommard (de fles Romanee Conti die voor 4750 Euro weggegeven wordt, laten we voor anderen). Dit alles voor minder dan 100 Euro lijkt in België niet haalbaar. Boulevard 21 kunnen we dus aanraden en morgen proberen we een ander restaurant enkel en alleen om jullie, mijn beste lezers, dienstig te zijn … denk ik ….

Ik probeer nog wat aan de blog te schrijven ,maar moet tezelfdertijd ook Lukaku in de gaten houden. De combinatie lukt niet best in de tweede helft want ik kan niet beletten dat onze Big Rom niet alleen de doelman van de tegenstrever maar ook die van zijn eigen ploeg in de luren legt. Ik zal er dus maar het hoofdje bij neerleggen en om, zo blijkt achteraf, zeer goed te slapen want ongeacht hoe hard het regent of dondert, ik (noch Gertrude) horen er iets van.