De voorbije 9 dagen zijn in sneltreinvaart voorbijgevlogen en nu staan we al voor de laatste dag. We hebben slechts een paar vage gedachten voor het invullen van de dag. De Majorelle tuin staat vast, een ritje met een koets door de palmeraie lijkt niemand overdadig te begeesteren, veel te voet stappen bij de heersende temperaturen (en hier nu ook vochtigheid) lijkt ook minder aangewezen … dus besluiten we een taxi vanaf het centrale grote plein (Jermaa el Fna) naar de Majorelle tuin te nemen. De weg van onze riad naar het plein loopt langs de buitenkant van de soek waardoor Niki en Mathieu nog eens in de verschillende winkeltjes kunnen snuisteren en misschien nog iets opscharrelen.

Op het plein proberen we de chauffeur van een petit taxi (type Dacia, Peugeot, Seat, etc) te overtuigen ons alle vier mee te nemen. Onze overredingskracht is hiervoor echter niet groot genoeg. De chauffeurs van een petit taxi willen maximaal 3 passagiers meenemen. We kunnen dus niets anders dan een grand taxi nemen. Dit zijn Mercedes C of E klasse wagens … maar stel u daar niet te veel van voor. Deze wagens werden in de glorieperiode van de Beatles in mekaar gestoken … en sindsdien reeds vele keren uit mekaar gehaald. Na een harde negotiatie met de chauffeur van de grand taxi over de prijs kunnen we tevreden vaststellen dat onze overredingskracht groot genoeg is om ons voor 40 dhiram naar de Majorelle tuin te laten voeren. We zijn nog niet ingestapt of we zien weer een staaltje van de agressiviteit die hier constant in de lucht lijkt te hangen. “Onze” chauffeur schreeuwt alsof zijn leven ervan afhangt tegen een andere taxichauffeur. De reden van het geschreeuw is niet duidelijk maar de intensiteit is wel overduidelijk. Een ander voorbeeld van agressie die hier een constant deel van de samenleving was de jonge vrouw / het meisje dat we een paar dagen geleden van haar echtgenoot / vriendje midden de straat geslagen zagen worden. Gelukkig is die agressiviteit nooit tegen ons gericht geweest.

De Majorelle tuin is een prachtige oase in de nieuwe stad (= juist buiten de medina = de oude stad). In deze tuin met mooie waterpartijen, fonteinen, grote en kleine bomen en struiken, enz was het atelier van de Franse kunstschilder Majorelle. Die niet al te gekende schilder heeft een significant deel van zijn schildersbestaan gewijd aan het ontwikkelen van een speciaal soort blauw (en ik die dacht dat die eer aan Yves Klein te beurt viel. Ik zie trouwens niet veel verschil tussen het blauw van Majorelle en dat van Klein. Jullie wel? http://isatis44.canalblog.com/archives/2009/10/19/15490956.html In de tuin is ook een museum van Marokkaanse volksgeschiedenis , een villa van Yves St Laurent (in een niet te bezoeken deel van de tuin) en een memorial voor de Parijse couturier.

Na de tuin wandelen we weer richting oude stad. Eerst hebben we echter een lunch - en vooral drinkstop in het centrum van de nieuwe stad. Een minstens even grote verdienste van deze drink en eetstop (naast voeden en laven) is het feit dat we erin slagen de 90 dhiram die nog op de debetkaart staan te kunnen spenderen. Daarna zetten we het wandelingetje richting oude stad verder. In de oude stad zijn we alweer toe aan een drinkpauze. De gevoelstemperatuur (de combinatie van temperatuur, wind (of afwezigheid daarvan) en luchtvochtigheid) lijkt in Marrakesh hoger te zijn dan op andere plaatsen op onze reis … ofwel is het gewoon warmer / vochtiger geworden gedurende de week dat we hier geweest zijn. In ieder geval zweten we allemaal enorm en hebben we dorst alsof we gedurende een week zonder drinken door de woestijn gekropen zijn. Dit belet Niki en Matthieu niet om nog een laatste maal hun koopwoede in de soeks bot te vieren. Wij passen voor deze laatste shopping spree en trekken ons terug in onze riad waar we de valiezen zo schikken dat we niet in de miserie geraken met de veiligheidsdiensten of met de douane.

Om 7 uur vertrekken we met een grand taxi naar de luchthaven waar we zonder veel verwikkelingen inchecken en zelfs 5 minuten te vroeg huiswaarts keren. Ik post via Reis Mee nog een paar foto’s maar jullie zijn allemaal welkom een completere selectie ten huize Peeengee te komen bekijken. Het entreegeld hebben we nog niet vastgelegd. We proberen het democratisch te houden maar ik neem aan dat ge begrijpt dat we onze gemaakte kosten moeten terugverdienen anders kunnen we niet blijven op reis gaan.