Via Tolosana tussen Montpellier en Toulouse

Van Cairo naar Joburg

De WiFi was fantastisch om de blog te kunnen uitsturen maar ook om te kunnen lezen hoe kansloos Brugge door Napels langs de kant gezet werd en om Anderlecht tegen Monaco via de Slingbox aan het werk te zien. Ik moet toegeven dat Anderlecht op momenten op het niveau van Gent speelde. Door die momenten waren ze aan de winst tot het moment dat we de Slingbox moesten afzetten en naar de gate gaan. Met nog 20 minuten om tot daar te geraken zou dit geen probleem geweest zijn, ware het niet dat de gate van G05 naar F05 veranderd was en ware het niet dat G05 aan de ene kant van de luchthaven lag en F05 aan compleet de andere kant. Wij dus in looppas door de luchthaven om als laatsten op het vliegtuig te stappen. Dit vliegtuig was van een nieuwere lichting dan het vliegtuig dat ons van Frankfurt naar Cairo bracht ... wat goed was want dit was voor deze nacht ook ons (met vele anderen gedeelde) slaapkamer. Gelukkig waren er nog voldoende vrije plaatsen om een "slaapbevorderende spreiding van de Gyselinck's over een aantal stoelen te bewerkstelligen". Na de veiligheidspresentatie kwam weer het beeld van een moskee om het Arabisch schietgebed te begeleiden. Het schietgebed dat we voor het opstijgen in Frankfurt te horen kregen was dus niet het gevolg van een plotse opwelling van Allahvruchtigheid van de piloot maar ten gevolge van een company policy. Ik weet niet of dit een goed of slecht teken is, maar we besluiten er ons geen zorgen over te maken. We staan waarschijnlijk nog voor "interessantere" vluchten en vragen over de impact van een gebed op de vliegveiligheid zijn dus waarschijnlijk voorbarig.

Na het opstijgen krijgen we de keuze tussen "beef" en "chicken" (de farao had dus duidelijk niet meer dan een halve dag gevist). We kiezen voor kip want we weten al dat bouilli minder goed is dan koevoet dus tijd om de kip aan een vergelijking te onderwerpen.

Daarna was het tijd om de oordopjes op hun plaats te wurmen en de oogjes toe te doen en ... vast te stellen dat een glaasje wijn bij het eten de slaap induceert, iets dat we missen op deze vlucht.

Verder was het een vlucht zonder veel evenementen en landden we min of meer op het geplande tijdstip. Aan immigratie moesten we wat aanschuiven maar daardoor was onze valies al netjes op de band als we in de aankomsthal arriveerden. Zeca stond ons al op te wachten dus konden we zonder verwijlen naar zijn huis waar ons een zeer uitgebreid, tweede ontbijt te wachten stond. Door de vele anekdotes die moesten opgehaald worden was het al bijna middag voor we op zoek naar geld konden gaan. In verschillende wisselkantoren en in een bank moesten we vaststellen dat niemand Botswaanse Pula's had. Er was wel een kantoor dat tegen morgen 1200 Pula's kon bestellen die we dan tegen 1500 van de Rand die we uit de ATM machine gehaald hadden zouden kunnen inwisselen.

De volgende stop was het ophalen van de huurauto. Het blijkt een Renault Duster te zijn. Bij ons noemen die spullen Dacia Duster. De auto ziet er OK uit maar heeft niet veel power (om het zacht te zeggen), stuurt stroef en heeft het stuur en de versnellingspook langs de verkeerde kant. Ik vraag de man van het verhuurbureau of hij iets aan die twee laatste dingen kan doen. Hij denkt eens na, komt tot de conclusie dat ik waarschijnlijk niet goed wijs ben en zegt met een beleefd lachje dat dit niet kan. We rijden dus links schakelend achter Zeca naar huis. Dit verloopt vlotjes maar ja, de ware test zal maar zijn als ik volledig zelfstandig langs verkeerslichten, verkeersdrempels en leeuwen zal moeten laveren.

's Namiddags doen we nog een kort wandelingetje in de buurt van Zeca en Dimi' s huis en 's avonds gaan we met zijn allen (inclusief Luca en een vriendje van Luca) in de buurt iets eten. We verliezen de strijd om de rekening en rijden (over een mooie dag contemplerend) voorbij een alcohol controle van de Zuid Afrikaanse politie naar huis. Een glas rode wijn zou mij waarschijnlijk niet in miserie gebracht hebben maar ik was toch blij dat we niet moesten stoppen. Men weet maar nooit. Na een laatste babbeltje gaan we naar bed waar ik nog plichtsgetrouw deze brief schrijf.

Morgen meer

Reacties

Reacties

Marc

gij sturen en Gertrude de versnelling hanteren is misschien een tip.groeten en verder goede reis.good luck

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!